podstawy Badaniaedit
Denver Developmental Screening Test został zmieniony w celu zwiększenia wykrywalności opóźnień językowych, zastąpienia elementów, które okazały się trudne w użyciu, i rozwiązania innych wymienionych problemów. Istnieje 125 pozycji w przedziale wiekowym od urodzenia do sześciu lat. Egzaminator podaje dziecku odpowiednie dla wieku przedmioty, chociaż niektóre mogą być przekazywane przez raport rodzicielski. Każdy przedmiot jest oceniany jako pass, fail lub refused. Przedmioty, które mogą być wypełnione przez 75% -90% dzieci, ale nie powiodło się, nazywane są ostrzeżeniami; te, które mogą zostać ukończone przez 90% dzieci, ale nie powiodło się, nazywane są opóźnieniami. Normalny wynik oznacza brak opóźnienia w jakiejkolwiek dziedzinie i nie więcej niż jedno ostrzeżenie; podejrzany wynik oznacza jedno lub więcej opóźnień lub dwa lub więcej ostrzeżeń; wynik niesprawdzalny oznacza wystarczającą liczbę odrzuconych przedmiotów, że wynik byłby podejrzany, gdyby były opóźnieniami. Denver II jest dostępny w języku angielskim i hiszpańskim. Kasety Wideo i dwa podręczniki opisują 14 godzin uporządkowanej nauki i zalecają przetestowanie tuzina dzieci w praktyce. Poza tym stopień zawodowy nie jest wymagany. Podobnie jak w przypadku wszystkich testów rozwojowych, należy postępować zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami.
próbka standaryzacyjna 2096 dzieci została wybrana do reprezentowania dzieci stanu Kolorado. Test został skrytykowany, ponieważ populacja ta nieco różni się od populacji USA jako całości. Jednak autorzy nie znaleźli istotnych klinicznie różnic, gdy wyniki były ważone w celu odzwierciedlenia rozkładu czynników demograficznych w całej populacji USA. Istotne różnice definiowano jako różnice przekraczające 10% w wieku, w którym 90% dzieci mogło wykonać dowolny przedmiot. Osobne normy zostały przewidziane dla 16 pozycji, których wyniki różniły się rasą, wychowaniem matek lub wiejsko-miejskim miejscem zamieszkania.
Interpretacjaedit
Autor testu, William K. Frankenburg, porównał go do wykresu wzrostu wzrostu i wagi i zachęcił użytkowników do rozważenia czynników innych niż wyniki testu w pracy z indywidualnym dzieckiem. Takie czynniki mogą obejmować wykształcenie i opinie rodziców, zdrowie dziecka, historię rodziny i dostępne usługi. Frankenburg nie zalecił kryteriów skierowania; zalecił raczej, aby programy przesiewowe i społeczności przeglądały ich wyniki i decydowały, czy są spełnione.
W 2006 roku Amerykańska Rada ds. dzieci niepełnosprawnych (American Academy of Pediatrics Council on Children with Disabilities; Section on Developmental Behavioral Pediatrics) opublikowała listę testów przesiewowych, które lekarze powinni wziąć pod uwagę przy wyborze testu do zastosowania w swojej praktyce. Lista ta obejmuje Denver II wśród jego wyborów. Przewodniczący Komisji napisał: „w praktyce badań przesiewowych i nadzoru rozwojowego zalecamy włączenie wypełnionych przez rodziców kwestionariuszy lub bezpośrednio podawanych testów przesiewowych do procesu nadzoru i badań przesiewowych. Jednak ich wyniki powinny być łączone z uwagą na obawy rodziców i opinię pediatry, a nie zastępować je, aby usprawnić proces badań przesiewowych i zwiększyć identyfikację dzieci z zaburzeniami rozwojowymi”.
badania praktyczneedit
w jednym badaniu oceniono Denver II pod względem tego, jak jego wyniki pasowały do wyników psychologa w pięciu ośrodkach opieki nad dziećmi: dwóch obsługujących dzieci białych rodziców wykształconych w college ’ u i trzech obsługujących dzieci afroamerykańskie o niskich dochodach. Psycholog oceniał 104 dzieci, z których 18 uznano za opóźnione ). Wszystkie oprócz dwóch z 18 pochodziły z ośrodków o niskich dochodach, ale nie wspomina się o stosowaniu oddzielnych norm dla afroamerykańskich dzieci. Wyniki Denver II, przy użyciu starszej metody punktacji, obejmowały 33% testów wątpliwych, między normalnymi a nienormalnymi. Jeśli wyniki badań uznano za prawidłowe, pominięto zbyt wiele dzieci z opóźnieniami (niska czułość); jeśli wyniki badań uznano za nieprawidłowe, skierowano by zbyt wiele dzieci (niska swoistość). Na podstawie tego badania Denver II popadł w niełaskę i obecnie jest rzadko wymieniany w recenzjach. Materiały nie mogą być już kupowane w wersji papierowej, ale są dostępne bezpłatnie.
w innym badaniu oceniono Denver II w programie badań przesiewowych w Gminnym Ośrodku zdrowia. Tutaj kryterium nieprawidłowości było kwalifikowalność dzieci do wczesnej interwencji, zgodnie z oceną patologów mowy i innych specjalistów w dwóch podmiejskich dzielnicach szkolnych. Badanie to obejmowało 418 dzieci w sumie i 64, które potrzebowały EI. Sukces programu przesiewowego oceniano pod kątem wartości prognostycznej: prawdopodobieństwa, że dziecko, jeśli zostanie skierowane, kwalifikuje się do świadczeń. Wartość prognostyczna wynosiła 56%; w przypadku dzieci, które zostały skierowane, ale nie zostały ocenione, było to 72%; w porównaniu z dwoma badaniami wykorzystującymi kwestionariusz wieku i etapów w klinikach, w których stwierdzono porównywalne wartości prognostyczne 50% i 38%. Badanie wykazało wartość uwzględniania innych informacji oprócz wyniku testu, ponieważ Przesiewacz zwiększył wartość prognostyczną z 44% do 56%, wykorzystując swój osąd, aby nie kierować niektórych dzieci z niewielkimi opóźnieniami.
w dwuetapowym badaniu przesiewowym dzieci były prescreened zmienionym kwestionariuszem rozwojowym Frankenburga, a 421 z podejrzanymi wynikami otrzymało Denver II i zostało ocenione przez niezależnych egzaminatorów. U dzieci w wieku poniżej 18 miesięcy częstość występowania nieprawidłowości w badaniach diagnostycznych wynosiła 0,19, a w badaniu Denver II dodatnia wartość prognostyczna wynosiła 0,36, ujemna wartość prognostyczna 0,90, czułość 0,67 i swoistość 0,72. Autorzy doszli do wniosku, że podejrzany ” powinien prowadzić do starannego monitorowania i ponownej kontroli, chyba że obawy rodzica lub rodzica sugerują konieczność natychmiastowego skierowania.”Wśród dzieci w wieku 18-72 miesięcy częstość występowania nieprawidłowości wynosiła 0,43, dodatnia wartość prognostyczna 0,77, ujemna wartość prognostyczna 0,89, czułość 0,86, a swoistość 0,81. Autorzy doszli do wniosku, że w ich programie podejrzany powinien zazwyczaj skutkować skierowaniem. (Dodatnia wartość predykcyjna oznacza prawdopodobieństwo, że dziecko z podejrzanym Denver II zostanie zdiagnozowane jako nienormalne podczas oceny; ujemna wartość predykcyjna oznacza prawdopodobieństwo, że dziecko z normalnym Denver II zostanie zdiagnozowane jako normalne podczas oceny.)
badanie z udziałem 3389 dzieci poniżej piątego roku życia w Brazylii pozwoliło na uzyskanie stałej oceny rozwoju dzieci w badaniach populacyjnych. Środek został oparty na badaniu rozwojowym Denver, ale może być stosowany z Denver II.