cele
Pozastawowa koalicja taranowo-piętowa (EA-PM TCC) stanowi około jednej trzeciej TCC, ale jej cechy radiologiczne nie są dobrze opisane. Obecne badanie ma na celu porównanie cech radiograficznych EA-PM TCC z normalnymi kostkami i z powszechnymi formami TCC.
materiały i metody
retrospektywny przegląd przypadków TCC w ciągu 12 lat, dla których dostępne były zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa i/lub badanie MRI. Zdjęcia radiologiczne oceniono przez 2 radiologów pod kątem obecności znaku C, Talara dzioba, dysmorficznego sustentaculum, nieobecnego środkowego aspektu i widoczności tylnego stawu subtalarowego. TCC został sklasyfikowany przez trzeciego radiologa na podstawie wyników CT / MRI na 3 grupy: brak TCC, EA-PM TCC i inne TCC. Porównano wyniki badań radiologicznych dla 3 grup.
wyniki
badanie obejmowało 50 pacjentów, 28 mężczyzn i 22 kobiety w średnim wieku 21, 1 roku (Zakres 8-70 lat). U 15 pacjentów wykonano zdjęcie obu kostek, co dało łącznie 65 przypadków. W 17 kostkach nie zidentyfikowano TCC, podczas gdy 15 kostek sklasyfikowano jako EA-PM TCC, a 33 jako posiadające inne typy TCC. Nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnicujących cech radiologicznych pomiędzy grupami bez TCC i EA-PM TCC, z wyjątkiem widoczności tylnego stawu subtalarowego, natomiast jedynie znak C umożliwiał identyfikację pacjentów z innymi typami TCC.
wnioski
badanie sugeruje, że TCC EA-PM nie może być diagnozowany na podstawie klasycznych pośrednich objawów radiologicznych TCC, ale może być zidentyfikowany przez wyeksponowanie tylnego stawu subtalarowego.