FEATURE ARTICLES
John Gunnell
wczesne samochody nie miały żadnego systemu filtracji oleju, a wiele samochodów w latach 60. oferowało Filtry oleju tylko jako opcję dodatkową. Często wymieniano olej co 500-2000 Mil. Później, gdy wiercone wały korbowe i systemy smarowania ciśnieniowego stały się powszechne, konieczny był pewien rodzaj filtracji oleju w celu ochrony pompy olejowej przed uszkodzeniem i zużyciem. Wczesne projekty filtrów były często surowymi zestawami wykorzystującymi wełnę stalową, siatkę drucianą lub metalowe ekrany umieszczone w wlocie pompy oleju. Wiele projektów było nadających się do czyszczenia i wielokrotnego użytku.
pierwszy nowoczesny filtr oleju został wprowadzony w 1923 roku. Ernest Sweetland wynalazł urządzenie i nazwał je Purolatorem. Nazwa handlowa firmy została zapisana jako „PUROLATOR” i była połączeniem słów. Purolator używał później hasła „pierwszy w dziedzinie filtrowania” z pełną szczerością.
oryginalny Purolator został włączony do systemu smarowania samochodu po pompie oleju i zanim olej wpłynął do łożysk silnika. Posiadał pionową serię siedmiu perforowanych płyt pokrytych tkaniną o splocie diagonalnym, zamkniętych w wytrzymałym odlewanym kanistrze. Z jednej strony miał również szybę celowniczą, umożliwiającą właścicielowi zobaczenie przepływu oleju i wymianę filtra, gdy przepływ spowolni do ścieku.
James A. Abeles dostrzegł w Purolatorze wystarczający potencjał, aby przekształcić nowojorski warsztat w firmę Motor Improvements Inc. Jego firma powstała przede wszystkim z myślą o produkcji systemów filtracji oleju Purolator.
firma Maxwell-Chalmers również widziała obietnicę w tym nowym produkcie, instalując Purolator w samochodzie Maxwell, który był testowany podczas podróży z Detroit na zachodnie wybrzeże w 1924 roku. Dłuższe odstępy pomiędzy spustami oleju, czystszy olej i mniejsze zużycie silnika oferowane przez Purolator zapewniły poparcie przemysłu motoryzacyjnego. „Środki czyszczące olej” wkrótce stały się standardem w wielu popularnych samochodach dnia, w tym Studebaker, Pierce-Arrow, Hupmobile, Peerless, Cadillac, Oakland, Gardner, Moon, Jordan, Buick i Dodge.
z biegiem lat kontynuowano innowacje w technologii filtrów oleju. Pod koniec lat trzydziestych XX wieku jako materiał filtracyjny wprowadzono odpady bawełniane, zapewniając pierwsze wymienne filtry. W niektórych wzorach filtracyjnych stosowano również tkaniny.
zastosowania filtrów oleju Purolator dostępne dla samochodów osobowych i ciężarowych w latach 1931-1949. Niektóre były oryginalne, a niektóre były sprzedawane jako część zestawów modernizacyjnych.
przed 1943 r. większość filtrów oleju była typu by-pass, filtrując tylko około 10 procent oleju na raz. Pierwszy filtr oleju o pełnym przepływie, który czyścił 100 procent oleju, został wprowadzony w 1943 roku i stał się powszechny w 1946 roku.
ponieważ filtry jednorazowe stały się normą, a zainteresowanie oszczędnością kosztów produkcji wzrosło, materiały takie jak papier plisowany i celuloza stały się ulubionymi materiałami filtracyjnymi. Są one nadal szeroko stosowane w dzisiejszych filtrach oleju.
W 1949 Roku, Purolator Products, Inc., miał zakłady w Newark, NJ i Windsor, Ontario, Kanada. W tym czasie firma oferowała szereg różnych filtrów oleju, które pasują do samochodów osobowych i ciężarowych od LaSalle z 1931 roku do większości nowych modeli z 1949 roku, jako oryginalne zamienniki lub instalacje modernizacyjne.
w 1949 roku wielką sensacją był nowy filtr oleju Skrzydełkowo-Nakrętkowego serii P-400-W, ale Purolator wprowadził również standardowe filtry oleju Mikronowego serii P w tej prezentacji katalogu branżowego.
zamiennikami OE były głównie modele z serii Purolator N lub T, podczas gdy większość zestawów instalacyjnych wykorzystywała najnowsze kanistry i elementy Micronic z serii P. Filtry z serii P-900 były stosowane w aplikacjach obsługiwanych wcześniej przez serie n-1600 i N-1900. Wytrzymały model o nazwie P-3000, przeznaczony dla pojazdów o rozstawie korbowym powyżej 25 qts. oleju, zastosowano dwa elementy filtrujące.
w zastosowaniach innych niż OE zalecenia dotyczące rozmiaru filtra opierały się na pojemności skrzyni korbowej pojazdu, który był montowany ponownie. Wszystkie Purolatory serii N-1500 I P-700 były zalecane dla pojemności skrzyni korbowej 6 kwartów lub mniejszej. Wszystkie modele N-1900 i P-900 były dla 6-14-qt. Crankcases. Pojazdy z 14-25-qt. Korbowody przystosowane były do filtrów N-2900 i P-2900. Wreszcie, pojazdy z korbami 25 qts. lub więcej najlepiej nadawały się do filtrów N-3000 I P-3000.
w 1949 roku firma Purolator opracowała również nowy filtr Mikroniczny z nakrętką skrzydełkową, który umożliwiał kierowcom lub mechanikom sprawdzenie elementu filtrującego tak szybko i łatwo, jak sprawdzanie oleju. Taka konstrukcja nie wymagała żadnych narzędzi, aby odkręcić nakrętkę skrzydełkową na górze i zdjąć pokrywę. Filtr P-40 wewnątrz wyszedł z pokrywą, więc można go sprawdzić pod kątem błota. Filtry te należały do serii P-400 – W i wszystkie wykorzystywały ten sam element filtrujący. Były polecane do samochodów i ciężarówek Chrysler Corp.
Purolator zrobił dobrą robotę promując Wing-Nut Top jako ” Money maker.”Reklama handlowa z 1949 r. twierdziła, że nowy wkład mikronowy Purolatora P-40 miał „5 razy większy obszar filtrowania niż filtry starego typu”i” usunął 290% więcej osadu.”Doświadczeni mechanicy wiedzieli, że P – 40 zatrzymuje więcej osadu i można go łatwo usunąć, usuwając brudny filtr za każdym razem, gdy klient wjeżdża. „To błoto w filtrze oleju może oznaczać pieniądze w kieszeni!”nagłówek reklamy pogrubioną czcionką. „Pokaż go swoim Klientom, aby uzyskać więcej sprzedaży Purolator.”
ta reklama Purolatora do handlu przypomniała mechanikom, że mogą zarabiać, poświęcając minutę na odkręcenie nakrętki skrzydełkowej, wydobycie brudnego elementu i pokazanie go Klientowi.
WIX wynalazł łatwo odłączalny filtr „spin-on” w 1954 roku. Historyk motoryzacji Matt Joseph uważa, że Chrysler mógł być pierwszym, który ich użył. To z czasem stało się powszechną konstrukcją, choć nie zawsze standardowym wyposażeniem. Ten rodzaj filtra jest stosowany prawie wyłącznie w nowoczesnych samochodach, a w ostatnich latach zyskał zastosowanie w pojazdach ciężarowych. Filtry typu Spin-on tworzyły filtry typu cartridge, które musiały być umieszczone w specjalnym pojemniku.
w latach 50. XX wieku w samochodach stosowano Filtry oleju. Już w 1953 roku filtr oleju o pełnym przepływie został wymieniony jako standardowe wyposażenie Lincolna V-8s, ale filtr oleju typu kanister był opcjonalnym wyposażeniem Forda z 1956 roku. W modelu Mercury z 1957 roku zamontowano filtr oleju bez dodatkowych kosztów. Wszystkie Buicks z 1958 roku były wyposażone w filtr oleju. Jeśli jednak kupiłeś Chevroleta z 1959 roku, samochód i silnik, który zamówiłeś, zadecydowały, czy otrzymasz filtr oleju i jaki to będzie Typ.
Chevrolety z silnikiem Hi-Thrift 6 oferowały filtr oleju typu by-pass jako opcję dodatkową. Filtr oleju o pełnym przepływie był opcjonalny za dodatkową opłatą w Chevroletach z 1959 roku z silnikami V-8, chyba że samochód miał wtrysk paliwa Rochester. W tym przypadku filtr pełnoprzepływowy był standardem. Jeśli zamówiłeś samochód ze specjalnym 348-cid „Turbo Thrust” V-8, instalacja filtra oleju była opcjonalna, ale obowiązkowa.
na początku lat 60.istniały dziesiątki różnych konstrukcji systemów filtracji oleju i mnóstwo nazw handlowych. Głupawe reklamy można było znaleźć w czasopismach pulp oferujących Filtry magnetyczne, filtry W kształcie stożka śnieżnego, filtry z brązu i inne. Ale w sensie praktycznym istniały wtedy dwa podstawowe rodzaje praktycznych, masowo produkowanych materiałów filtracyjnych oleju: odpady bawełniane i aktywowana glina.
oleje detergentowe weszły do użytku w 1961 roku i, jak wie większość hobbystów, miały tendencję do niszczenia osadów osadowych, na które Purolator liczył przy sprzedaży filtrów skrzydełkowych. Olej detergentowy zatrzymywałby te cząstki brudu w zawiesinie, a gdyby wszystko poszło dobrze, filtr odpadów bawełnianych pozwalałby na przepuszczenie przez niego tylko mikroskopijnych cząstek. W teorii, przynajmniej, filtr wyłapałby każdy osad, który był wystarczająco duży, aby uszkodzić silnik.
w przeciwieństwie do tego, aktywowany filtr gliniany usuwa prawie każdy kawałek brudu. W rzeczywistości czasami pozostawiałoby to olej na tyle czysty, aby przestraszyć testera laboratoryjnego. Jednym z problemów z aktywowanymi filtrami gliny jest to, że odfiltrowałyby one również drogie dodatki do oleju. Filtry do odpadów bawełnianych wykonały dobrą robotę, dbając o bezpieczeństwo silnika, o ile kierowcy wymieniali filtry co 6000 do 8000 Mil.