do wydawcy: bolesna, utrzymująca się erekcja prącia (priapizm) jest rzadkim, ale bardzo poważnym działaniem niepożądanym, które może wystąpić w przypadku ogólnie leków przeciwdepresyjnych1–4, a w szczególności trazodonu.5,6 Trazodon jest bardzo często przepisywany lek przeciwdepresyjny.7,8 chociaż brak wyraźnych dowodów, trazodon jest często podawany w praktyce klinicznej w leczeniu zaburzeń snu, jak w przypadku bezsenności (np. Mendelson8).
opis przypadku. Pan A, 35-letni biały mężczyzna, został przyjęty w 2006 roku na oddział ratunkowy z priapizmem trwającym około 15 godzin. Wywiad kliniczny nie ujawnił wcześniejszych przypadków priapizmu, nadużywania substancji lub urazu narządów płciowych.
jego historia kliniczna zawierała Epizod zakrzepicy żył głębokich, a następnie zatorowości płucnej, w wieku 21 lat. Od tego czasu był leczony lekami przeciwzakrzepowymi przeciwwitaminowymi K (acenokumarol). Etiologia tego zdarzenia zakrzepowego nie została nigdy ustalona. Poza priapizmem wyniki badań fizykalnych, próbek krwi i analiz toksykologicznych mieściły się w granicach normy. Leczenie przeciwzakrzepowe spowodowało Międzynarodowy współczynnik znormalizowany (INR) wynoszący 3,8, który był wyższy niż zakres odniesienia (0,8–1,2). Badania przesiewowe pod kątem narkotyków psychoaktywnych i toksykologii moczu były negatywne. Leki przeciwdepresyjne nie były badane. Pobraną krew z ciał jamistych poddano badaniu gazowemu i potwierdzono priapizm niedokrwienny.
po udanym przetaczaniu zimowym uzyskano całkowitą remisję priapizmu i pacjent został wypisany w ciągu 3 dni. Niestety, pacjent nie wspomniał, na początku wywiadu, o niedawnym wprowadzeniu trazodonu do swojego leczenia na dolegliwości zaburzenia snu przez psychiatrę. Pacjent nie pojawił się na wizycie kontrolnej, lecz został ponownie przyjęty 10 dni później z powodu nawracającego priapizmu trwającego 4 godziny.
tym razem wywiad kliniczny ujawnił wprowadzenie trazodonu 150 mg / d (przed snem) przez psychiatrę 3 tygodnie temu na dolegliwości związane z zaburzeniami snu. Pacjent przyznał również, że kilka razy w tym okresie przyjmował 300 mg zamiast 150 mg. Diagnozą psychiatryczną lekarza prowadzącego była (1) dyssomnia, która nie jest inaczej określona w osi 1, oraz (2) zaburzenie osobowości, które nie jest inaczej określone w osi 2, zgodnie z kryteriami DSM-IV.
badania krwi nie wykazały żadnych nieprawidłowości, z wyjątkiem INR przy 12 (potwierdzono na 2 różnych próbkach krwi). Pomimo nowego przetaczania, nacięcia ciała jamistego i gąbczastego oraz terapii przeciwzakrzepowej z INR w 12, pacjent miał niekorzystny wynik z utrzymującą się zakrzepicą. Czterdzieści osiem godzin później pojawiła się sucha martwica żołędzi. Po 3 tygodniach leczenia zachowawczego konieczna była amputacja prącia za pomocą kroineostomii (ryc. 1).
(po lewej) sucha martwica prącia i moszny, (Środkowy) zabieg Okołooperacyjny i (Prawy) końcowa Perineostomia (zdjęcia tylko z epizodu nawracającego)
chociaż niniejszy przypadek łączył kilka czynników ryzyka z zakrzepicą żył głębokich w wywiadzie i badaniem genotypu, które wykazało mutację heterozygota r506q dla czynnika Leidena V, nie możemy wyjaśnić zakrzepicy z INR na 12 i prawidłowym poziomie antytrombiny III i białek C i S. Ponadto u tego pacjenta nie wystąpił Epizod priapizmu przed wprowadzeniem trazodonu. Przepisywanie leków przeciwdepresyjnych, a w szczególności prawdopodobnie trazodonu, powinno być starannie podawane i ściśle monitorowane u pacjentów z koagulopatią lub zaburzeniami krzepnięcia w wywiadzie.