Mędrców . Siedmiu mędrców było sławnymi mędrcami Grecji VII i VI wieku. Najwcześniejsza lista siedmiu mędrców, w Protagorasie Platona (około 387 p. n. e.), obejmuje Thales, Pittacus, Bias, Solon, Cleobolus, Myson i Chilon. Większość innych pisarzy zastępuje Periandera Myson. Thales, Bias, Solon i Pittacus są wspólne dla wszystkich wykazów; czasami pojawiają się Anacharsis, Pherecydes, Epimenides i Pisistratus. Plutarch dramatyzuje (mityczne) spotkanie siedmiu w Koryncie, którego gospodarzem jest Periander. Wiele z maksym, które pojawiają się w Delphi, przypisuje się siedmiu mędrcom, w tym Meden Agan („nic w nadmiarze”) i Gnothi Sauton („Poznaj samego siebie”). Mędrcy byli znani z mądrości w jej najbardziej ogólnym znaczeniu, obejmującej wszystko, od poezji i polityki po przewidywanie zaćmień. Wiedza o ich rzeczywistych działaniach, powiedzeniach i pomysłach nie jest obszerna i często trudno jest odróżnić portrety rzeczowe od fikcyjnych.
Bias of Priene . Niewiele wiadomo o Biasie z Priene, który urodził się około 570 p. n. e. Przypisuje mu się kilka wierszy, Pieśni i mądrych powiedzeń i był aktywny w swoim mieście, wygłaszając przemówienia dotyczące spraw prawnych i decyzji politycznych. Był chwalony przez Heraklita, który nazwał go lepszym niż inni, którzy twierdzili, że mądrość, być może za jego powiedzenie, że większość ludzi była zła.
Chilon ze Sparty . Spartański Efor w 536 roku, który przyczynił się do zwiększenia potęgi i wpływów jego miasta, Chilon miał reputację mądrości, ale niewiele szczegółów na jego temat przetrwało.
Kleobol z Rodos . Syn Euagorasa, Kleobol z Rodos, rozkwitł około 600 p. n. e. napisał wiele wierszy i piosenek. Przypisuje mu się również kilka znanych Maksym. Jego córka, Kleobolina, pisała wiersze heksametrowe. Niewiele wiadomo o jego życiu.
Periander z Koryntu . Syn Cypselusa, Periander (zm. 588 p. n. e.) zastąpił ojca jako tyran Koryntu. Wzniósł świątynię Apollina i inne budynki użyteczności publicznej. Pomimo opisywania go jako zabitego żony, był
szanowany jako dyplomata i mecenas sztuki. Zarówno za jego panowania, jak i za jego ojca, Korynt założył kilka ważnych Kolonii i był liderem w produkcji ceramiki.
Pittacus z Mitylene . Żyjąc około 650-570 p. n. e., Pittacus był znanym żołnierzem i dowódcą, który rządził jako wybrany dyktator Mitylene przez dziesięć lat, podczas których zreformował prawa miasta. Przypisuje mu się kilka mądrych powiedzeń.
Solon z Aten . Ateński arystokrata, Solon żył około 630-560 p. n. e.i pisał poezję elegijną i jambiczną na tematy polityczne i moralne. Po raz pierwszy został wybrany archonem w Atenach Około 594 roku i był odpowiedzialny za wiele demokratycznych reform konstytucji Ateńskiej. Wprowadził środki mające na celu zakaz sprzedawania dłużników w niewolę, zreformował Monety i rozszerzył obywatelstwo na imigrantów rzemieślników. Być może jego najważniejszą reformą było uzależnienie prawa do głosowania od bogactwa (z czterema różnymi klasami własności o różnych poziomach uprawnień do różnych urzędów), a nie od urodzenia, przełamując tym samym monopol polityczny arystokratów.
Thales z Miletu . Rzeczywiste szczegóły życia i twórczości Thalesa są tak zmieszane z późniejszymi akrecjami, że trudno jest oddzielić prawdę od fikcji. Żył około 600 p. n. e.w Milecie, gdzie podobno dawał mądre rady w sprawach politycznych i innych oraz przewidywał zaćmienie Słońca. Jego główne zainteresowania to Astronomia i geometria. Arystoteles twierdzi, że Thales wierzył, że wszystkie inne substancje (w tym żywe stworzenia) w jakiś sposób pochodzą z przemian wody. Dwa przypisywane mu stwierdzenia mówią, że wszystkie rzeczy są pełne bogów i że magnes miał życie lub duszę, ponieważ mógł poruszać żelazem. Według dość nieprawdopodobnej historii, zginął przez potknięcie się i wpadnięcie do studni, wpatrując się w gwiazdy.
Sources
Francis Macdonald Cornford, From Religion to Philosophy: a Study in the Origins of Western Speculation (New York: Harper, 1957).
Hermann F. Fraenkel, Early Greek Poetry and Philosophy, translated by Moses Hadas and James Willis (New York: Harcourt Brace Jovanovich, 1975).
, Before Philosophy (Harmondsworth, U. K.: Penguin, 1949).
Werner Jaeger, the Theology Of the Early Greek Philosophers, translated by Edward S. Robinson (Oxford: Clarendon Press, 1947).
Bruno Snell, the Discovery of the Mind, translated by T. G. Rosenmeyer (Oxford: Blackwell, 1953).