Hypotheekrisico ligt ten grondslag aan de structurering van afgeleide effecten met hypothecair onderpand, zoals tranched real estate mortgage investment conduits. Deze vooruitbetaling komt ofwel uit hypotheekbeëindiging of uit inperking, waarbij de lener de bestaande hypotheek behoudt en een deel vooruitbetaalt. Er zijn verschillen in kasstromen van de twee soorten vooruitbetaling. Bij beëindiging verdwijnt de lening uit een pool en wordt de geplande betaling aan investeerders in de pool verminderd. In verkorting, de lening overleeft, en de geplande betaling is ongewijzigd, maar de termijn wordt verminderd. Er zijn implicaties voor de structurering van hypotheken en afgeleide effecten. De vooruitbetalingsbeslissing is ingebed in een intern temporeel maximaliseringskader voor huishoudelijk gebruik, waar keuzes worden gemaakt tussen herfinanciering, het maken van de reguliere betaling, wanbetaling of inperking. Empirische resultaten worden gepresenteerd voor Government National Mortgage Association (GNMA) pools, en een algoritme wordt gepresenteerd dat de beëindiging en inperking componenten scheidt, het vergemakkelijken van de ontwikkeling van afgeleide effecten.