Het gebeurde.

2 Kronieken 20: 1
het geschiedde ook na dit, dat de kinderen van Moab, en de kinderen van Ammon, en met hen andere naast de Ammonieten…

“het geschiedde.”De zin komt steeds weer voor in het Oude Testament. “Het geschiedde na vierhonderd en dertig jaren, dat al de heirscharen des HEEREN uit Egypteland gingen, “en,” het geschiedde, toen de boze geest van God over Saul was, dat David de harp nam en met zijn hand speelde,” enzovoort. Maar is het ooit bij je opgekomen dat de uitdrukking een zeer geschikte is als het beschrijven van de verschillende gebeurtenissen van de aardse geschiedenis en de gevarieerde fasen van de aardse ervaring? Het geeft niet alleen aan dat ze gebeuren, maar dat ze zo snel voorbij zijn; ze komen, maar ze ” gebeuren.”Dat realiseren we ons niet altijd, maar het is altijd waar. We zijn ons er niet van bewust dat de aarde rond de zon beweegt, of dat zij dagelijks om haar as draait, maar het is waar. Zomer en winter, dag en nacht, niet ophouden, er is eeuwigdurende beweging.
I. Alles wat hier tot ons komt “gaat gebeuren,” niets duurt erg lang, “huilen kan een nacht duren, maar vreugde komt in de ochtend.”Het is waar dat een christen een blijvende vreugde heeft, het is vreugde die voortkomt uit een innerlijk leven, maar vreugden die van ons zijn door gelukkige omstandigheden, door successen, herstel, verworvenheden, samenkomsten, daarvan is het net zo waar als van hun tegenstellingen die ons problemen geven, zij “komen tot stand.”Elke periode van het leven gaat voorbij. Kindertijd, hoe snel verdwenen! Al snel worden de zachte ledematen robuust, het haar verliest zijn flaxen tint; en de jeugd, met haar vrolijkheid, nieuwigheid en romantiek, het komt zo snel, maar het ” komt tot stand.”En, natuurlijk, dit geldt ook voor alles wat we bedoelen met het woord “kans. Thomas a Kempis zegt, de rijkdom van beide Indië kan geen enkele kans ongedaan maken die je ooit hebt laten gaan.”Elke dag als het voorbijgaat neemt met het in zijn hand de kansen die we hebben verwaarloosd en geweigerd te nemen. Het gevoel van irritatie dat je onder moeilijke omstandigheden hebt. De dingen zijn niet gegaan zoals je wilt. Dingen gaan soms vreemd. Zoveel teleurstelling en problemen worden veroorzaakt door een schroef die ergens los zit. Nou, het ding is gekomen, maar vergeet niet, net als al het andere, het is “gekomen om te gebeuren.”Of het kan iets veel ernstiger zijn dan dat. Een omkering van het geluk, het falen of de dood van iemand die, zo niet de deelgenoot in de genegenheid van uw hart, iemand was wiens aanwezigheid en gunst voor u van grote waarde waren. Die grote crisis van jou kwam, maar het gebeurde.”God leidde je de woestijn in, zodat hij comfortabel tot je kon spreken. De stormachtige nacht vol verschrikkingen bracht het visioen en de ochtend. Maar sommigen kunnen de spreker eraan herinneren in de stilte van hun eigen gedachte, er zijn zorgen in het leven die komen te blijven. Ja, je kunt zeggen, het zijn de grotere grieven, de donkere dispensaties, die komen maar niet ” gebeuren.”In verhouding tot de diepte van de wond is de duurzaamheid. En toch, zelfs met betrekking tot de grotere smarten die ons in het leven overkomen is er een voorbeeld van wat de tekst uitdrukt. Wonden genezen, hoewel de sporen van hen blijven, en hoewel in sommige gevallen, zoals Jacob na de nacht van worstelen, we stoppen op onze dij, is er een verzachtende invloed in de tijd; het intense verdriet, het gevoel van wanhoop, het gevoel dat alles weg is, dat het leven geen herstellende kracht heeft, en dat er niets de moeite waard is om voor te leven — van deze gevoelens is het waar dat ze komen, maar ze “gebeuren.”Is dit niet even waar voor zeer tegengestelde ervaringen? Hoewel successen en de eer van de wereld mogen blijven, toch het eerste gevoel van opgetogenheid en trots van het bereiken, deze ‘ komen tot stand.”We raken gewend aan succes, het houdt op om op te vrolijken, het geeft ons geen voldoening meer.

II. Nu we, naar Ik hoop, voldoende illustraties hebben gegeven van deze fase van het leven, van de constante stroom van vergankelijke dingen — ze komen, maar ze “komen” — laten we eens kijken naar de religieuze betekenis ervan. Wat leert het ons, hoe moet het ons beïnvloeden?
1. Wat een nadruk geeft het aan het feit van onze eigen continuïteit, de continuïteit van het persoonlijke leven door alle veranderingen van de tijd! Hoeveel is er gebeurd? Jeugd, huwelijk, afstamming, rijpheid, de opeenvolgende seizoenen en stappen in het leven, zijn gekomen. Vrienden, en zelfs de naaste en dierbaarste van allen, zijn tot stand gekomen. Wij zijn zelf veranderd. Er is geen fysiek atoom van ons lichaam dat tien jaar geleden aan ons toebehoorde; de gang, de uitdrukking, zijn allemaal veranderd. Maar dat alles maakt de continuïteit van het ik, de fundamentele elementen van onze menselijkheid, des te opvallender. Ik ben hetzelfde wezen dat lange jaren geleden Voor het eerst Gods naam sprak op de knie van mijn moeder; hetzelfde wezen als toen de gezondheid kracht gaf aan de ledematen en de jeugd frisse schoonheid aan de wang; hetzelfde wezen dat, eens een verloren zoon ver van God, rellen in plezier, dan ellendig in het bewustzijn van geestelijk pauperisme, kwam terug naar de Vader. De essentie, de constitutie van de mens, is binnenin, het is Verborgen,het is dat wat blijft. Er is toch niets onredelijk in het geloof dat ik de laatste verandering van alles mag overleven? “De wereld gaat voorbij en haar begeerten, maar wie de wil van God doet, blijft in der eeuwigheid.”
2. Moet dan niet het feit dat de meeste, zo niet alle, dingen alleen “gebeuren” een matigende invloed hebben op de passie? De dingen in het leven die we het meest betreuren zijn momenten waarop we de controle over onszelf verliezen. Zei Johnson aan Boswell, toen iets intens geïrriteerd die onnavolgbare biograaf had, ” overweeg, meneer, hoe onbeduidend dit zal verschijnen zes maanden vanaf.”Boswell’ s commentaar op het relateren is, ” indien deze overweging toegepast op de meeste van de kleine kwellingen van het leven waardoor iemands rust wordt te vaak verstoord, zou het voorkomen van vele pijnlijke gewaarwordingen.” Precies. Er is een groot argument voor matiging in deze tekst. “Het gebeurde.”
3. Dit moet zeker ook van invloed zijn op ons oordeel en onze gevoelens. Duurzaamheid moet een factor in het oordeel zijn. Moet het ons niet leiden om het goede te kiezen en te koesteren dat blijft, het betere deel dat ons niet kan worden afgenomen? Karakter is een blijvende zaak; zowel de kwade als de goede gevolgen zijn blijvend, maar het genoegen komt slechts; niemand kan meer genieten van de geneugten van de zonde dan voor een tijd, maar “wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid.”Zeker, ook, dit zou ons oordeel van bewegingen van gedachte en smaak moeten beïnvloeden, plannen die de mensen bedenken om het ras te helpen, zullen ze duren? Zijn ze slechts een voorbijgaande fase, een modieuze rage, een nieuwigheid, aantrekkelijk omdat het nieuw is? Hier zijn ze, ze zijn gekomen; wacht een beetje, en je zult zien dat ze slechts “komen.”Het Woord van God blijft, de Christus, de zon der gerechtigheid, is nog steeds de zon der zedelijke wereld. De Bijbel is aangevallen sinds er een Bijbel was.
(R. Baldwin Brindley.)

parallelle verzen

Statenvertaling: het geschiedde ook na dit, dat de kinderen van Moab, en de kinderen van Ammon, en met hen andere dan de Ammonieten, tegen Josafat ten strijde kwamen.

WEB: En het geschiedde na dezen, dat de kinderen van Moab, en de kinderen Ammons, en met hen sommigen van de Ammonieten, tegen Josafat ten strijde kwamen.

You might also like

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.