, Bitwa pod Guadalcanalem (1942-43).Kampania na Guadalcanalu, nieukończona dla trwałej przemocy na lądzie, morzu i w powietrzu podczas ii Wojny Światowej, trwała sześć miesięcy: od sierpnia 1942 do lutego 1943. Walka powstała, ponieważ Admirał Ernest J. King przeciwstawił się planowanemu japońskiemu natarciu przez Południowy Pacyfik, aby odizolować Australię, rozpoczynając ofensywę po zwycięstwie marynarki USA w bitwie o Midway. King celował w Guadalcanal, uwikłaną w dżunglę wyspę o długości 90 mil i szerokości 25 mil na Wyspach Salomona na południowym Pacyfiku. Wywiad radiowy wykazał, że Japończycy planowali przygotować tam Lotnisko do przechwycenia konwojów amerykańskich do Australii. Desant 1 Dywizji Piechoty osiągnął taktyczne i strategiczne zaskoczenie i zajął prawie ukończone lotnisko. Zaraz potem, w pierwszym z serii dramatycznych odwrotu, Japońskie Siły zadaniowe pokonały alianckie okręty u wybrzeży wyspy Savo i zmusiły do wycofania transportowców. Marines zostali odizolowani.
lotnisko, przemianowane na Henderson Field i położone w północno-zachodnim narożniku Guadalcanalu, okazało się kluczem do kampanii. Z jego pasa startowego konglomerat eskadr morskich, marynarki wojennej i armii bronił lokalnej przestrzeni powietrznej, ostatecznie umożliwiając zaopatrzenie i wzmocnienie. Ataki powietrzne uniemożliwiły Japończykom dostęp do wyspy w świetle dziennym i zmusiły ich do uciekania się do nocnych działań niszczycieli-nazwanych „Tokyo Express” – w celu wzmocnienia i utrzymania swoich sił. W ciągu następnych trzech miesięcy Japończycy próbowali odbić Henderson Field kolejnymi kontratakami. Za każdym razem byli odpychani. Cztery Amerykańskie dywizje, dwie Morskie i dwie armie, skutecznie pokonały Japończyków w krwawych walkach.
ostateczna decyzja w kampanii zapadła na morzu. Amerykanie wygrali starcie lotniskowców pod Eastern Solomons w sierpniu i nocne starcie w październiku pod Cape Esperance. Gdy dowódca teatru Południowego Pacyfiku, wiceadm. Robert L. Ghormley, załamał się, dowódca Marynarki Wojennej Pacyfiku admirał Chester Nimitz zastąpił go na stanowisku wiceadm. William F. Halsey. Jednak pozytywny wpływ” byka ” Halseya na morale był początkowo równoważony porażką w bitwie lotniskowców pod Santa Cruz. W szalonej serii bitew powietrznych i morskich między 12 a 15 listopada Halsey rzucił wszystko, co miał. Amerykańskie uzbrojenie zwyciężyło-ledwo-straszliwą kosztem.
Japończycy mieli wygrać kolejną nocną akcję morską pod Tassafaronga, ale postanowili ewakuować swoje ocalałe oddziały. Udało im się to w ostatnim tygodniu kampanii w obliczu lokalnej przewagi powietrznej i morskiej aliantów oraz pod naciskiem amerykańskiej ofensywy naziemnej. Kampania kosztowała Japończyków ponad 680 samolotów i 24 okręty wojenne; straty Amerykańskie wyniosły 615 samolotów i 25 okrętów. Stany Zjednoczone straciły około 5000 marynarzy i około 2500 żołnierzy, Marines i lotników zabitych w akcji; Japończycy stracili około 30 000 ludzi.
trwaĹ 'e znaczenie amerykaĹ” skiego zwyciÄ ™ stwa pod Guadalcanalem polegaĺ 'o na jego windykacji amerykaĹ” skiej Woli i morale; na surowym wyniszczeniu, jakie wyrzÄ … dzaĺ 'o japoĹ” skim, zwĹ 'aszcza doĹ” wiadczonym pilotom; i na amerykaĹ „skim zniszczeniu mitu o japoĹ” skiej niezwyciÄ ™ ĺźnoĺ ” ci.
Bibliografia
Ryszard B. Frank, Guadalcanal, 1990.
John B. Lundstrom , the First Team and the Guadalcanal Campaign, 1994.
Richard B. Frank