siedzący tryb życia to postawa podmiotu prowadzącego siedzący tryb życia. Obecnie termin ten jest związany z fizycznym siedzącym trybem życia (brak aktywności fizycznej). Jednak w swoim pierwotnym znaczeniu słowo to oznaczało ostateczne stworzenie społeczności ludzkiej w określonym miejscu.
w tym drugim sensie siedzący tryb życia jest przeciwieństwem koczowniczego (takiego, który przenosi się z jednego miejsca do drugiego bez ustalania stałego miejsca zamieszkania). Ludzie byli koczownikami w czasach prehistorycznych, kiedy przemieszczali się, by zbierać żywność lub polować. Począwszy od rewolucji rolniczej, około 10 000 lat temu, ludzkość przyjęła siedzący tryb życia.
obecnie istnieje bardzo niewiele populacji koczowniczych (na przykład na pustyni mongolskiej). Dlatego wspominając o siedzącym trybie życia, mówimy o społecznym trendzie moderny związanym z domowym czasem wolnym, światem pracy i nowymi technologiami.
siedzący tryb życia jest bardziej powszechny w miastach, w których technologia koncentruje się na unikaniu dużego wysiłku fizycznego. Oglądanie telewizji lub siedzenie przy komputerze przez wiele godzin dziennie jest przejawem siedzącego trybu życia, który przyczynia się do otyłości, osłabia kości i zwiększa ryzyko chorób serca.
proste spojrzenie na społeczeństwo pokazuje, że ostatnie pokolenia są bardziej skłonne do siedzącego trybu życia niż osoby starsze, ponieważ urodziły się w erze skomputeryzowanej, z mniejszą ilością wolnego miejsca do rozprzestrzeniania się i rosnącym poczuciem braku bezpieczeństwa na drogach publicznych, co prowadzi ich do szukania schronienia w zamkniętych pomieszczeniach. Aby zwalczyć brak aktywności fizycznej, nie ma magicznej formuły; jak we wszystkich przypadkach, kluczem jest wola.
ćwiczenie jakiegoś sportu z pewną stałością może być bardzo korzystne dla zdrowia, o ile nie kontrastuje z całymi dniami złego odżywiania i postawy szkodliwe dla organizmu. Oczywiście zależy to od gustów każdej osoby; z tego powodu wielu woli chodzić każdego ranka. Ale w obu przypadkach ważne jest, aby pamiętać, że ćwiczenia bez techniki mogą przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.
w poszukiwaniu rozwiązania problemu zwiotczenia ostrzega niepokojąca prawda: ludzie stopniowo tracą kontakt z naturą. Kontakt, z miastem, z roślinami, ze zwierzętami lub morze kurczy się w okresach odpoczynku lub jest ozdobiony pewną linią ubrań i oznaczony zgodnie z trendami mody (patrz piesze wycieczki, wędrówki lub Kemping).
¿gdzie był nasz kierunek, nasze połączenie z ziemią, z liśćmi drzew? Czy nie byliśmy jeszcze jednym gatunkiem między innymi? Siedzący tryb życia to niewinny nagłówek, który ukrywa tak poważne i absurdalne realia, jak sprzedaż środków owadobójczych.
Moderna można wyróżnić dwa rodzaje współczesnych siedzących: pracownika, który przystosował się do nowych technologii, który potrzebuje komputera do wykonywania swoich zadań, ponieważ stanowi zarówno źródło informacji i zasobów, jak i narzędzie do wykonywania i przekazywania go swojemu szefowi (na przykład programistom, projektantom i redaktorom).; osoby, które nie znajdują wystarczającej motywacji, aby wstać z łóżka i zrobić coś produktywnego, z życiem, które wolą spędzać cały dzień przed telewizorem z puszką piwa w jednej ręce i papierosem w drugiej.
wystarczy powiedzieć, że pierwsza grupa cieszy się dużym szacunkiem ze strony ogółu społeczeństwa, ponieważ jest uważany za produktywny, a drugi otrzymuje wszelkiego rodzaju upokarzające przymiotniki, nawiązując do jego haraganería. Niepokojące jest jednak porównanie niekończących się spacerów słoni w poszukiwaniu nędznej kałuży wody z narzekaniem tych, którzy uważają, że męczące jest chodzenie z salonu do kuchni po szklankę słodkiej wody, której temperatura jest regulowana przez eksploatację zasobów naturalnych, tę samą eksploatację, która zmusza słonie do pokonywania coraz większych odległości.