oficer Konfederacji Henry Wirz był pod koniec wojny secesyjnej „być może drugą najbardziej znienawidzoną osobą w Ameryce, po John Wilkes Booth”, pisze Greg Bailey dla New Republic. Jego proces i śmierć zapoczątkowały debatę nad jego spuścizną, która stawiała tych, którzy wrobili go w kozła ofiarnego, przeciwko tym, którzy wrobili go w zbrodniarza wojennego.
podczas wojny secesyjnej Wirz był dowódcą słynnego obozu jenieckiego Sumter w pobliżu Andersonville w stanie Georgia. Według organizacji Civil War Trust obóz trwał 14 miesięcy, podczas których 13 000 z 45 000 uwięzionych tam żołnierzy Unii zmarło „z powodu chorób, złego stanu sanitarnego, niedożywienia, przeludnienia lub narażenia na działanie żywiołów.”Inni przeżyli, ale stracili kończyny i bardzo cierpieli. Relacja jednego z żołnierzy mówi o amputacji własnych gangrenowych stóp scyzorykiem. Pod koniec wojny kawalerzysta John W. January powiedział, że ważył zaledwie 45 funtów. Biorąc pod uwagę takie ponure historie, nie dziwi fakt, że Wirz był znienawidzony przez wojska Unii, ale jego proces i egzekucja nadal wyróżniają się w historii wojny secesyjnej.
Wirz dostał się do niewoli po zakończeniu wojny. Podczas dwumiesięcznego procesu, który rozpoczął się w sierpniu 1865 r., pisze Linda Wheeler dla The Washington Post: „ponad 150 świadków, w tym człowiek z jego personelu więziennego, zeznało O OSOBISTYM udziale Wirza w surowej karze wymierzanej więźniom za drobne naruszenia i celowe wstrzymywanie żywności i zaopatrzenia.”Został skazany za spiskowanie w celu pogorszenia zdrowia i zniszczenia życia… dużej liczby więźniów federalnych.. w Andersonville „i za” morderstwo, naruszające prawa i obyczaje wojenne”, według National Park Service.
choć Wirz nie był jedyną osobą osądzoną i skazaną za zbrodnie wojenne po wojnie secesyjnej, jak zauważa NPS, a nawet jedyną osobą, która została za nich stracona, zrodziła się legenda, że był. Prawdopodobnie ma to coś wspólnego z rozgłosem jego procesu i publicznej egzekucji, co zostało drobiazgowo udokumentowane przez prasę, aż do tego zdjęcia Wirza na rusztowaniu.
„cały gniew z powodu złego traktowania i śmierci żołnierzy Unii przetrzymywanych w konfederackich obozach jenieckich na południu skupiał się na tym jednym człowieku”, pisze Wheeler. Chociaż prawdą jest, że Wirz nie kontrolował każdego aspektu życia w obozie Sumter i że konfederackie obozy jenieckie na ogół cierpiały z powodu braku zaopatrzenia, ponieważ Konfederacja straciła grunt, „w końcu został pociągnięty do odpowiedzialności za własne czyny, jak osobiście traktował więźniów”, pisze.
a jednak jego własne działania nie były w pewnym sensie przedmiotem procesu. „Jednym z wielkich paradoksów procesu Wirza jest to, że zarówno prokuratura, jak i obrona starały się udowodnić, że kapitan Wirz wykonuje rozkazy; prokuratorzy mieli nadzieję skazać wyższych rangą urzędników konfederackich, a Wirz miał nadzieję rozgrzeszyć się, przekazując odpowiedzialność w górę łańcucha dowodzenia”, pisze NPS.
podobnie jak inne procesy o zbrodnie wojenne, wina była złożona, ale Wirz „nie mógł uciec od własnych rozkazów i działań” – pisze NPS. W tym dniu został powieszony w 1865 roku.
ale prokuratorom nie udało się skazać żadnego funkcjonariusza wyższego szczebla. W sierpniu 1866 roku Andrew Johnson wydał proklamację przyznającą amnestię tym, którzy wzięli udział w buncie.
długi cień wojny secesyjnej nadal spada w całej Ameryce. podobnie debata nad spuścizną i działaniami Wirza trwa, pisze Bailey. Śmierć wirza upamiętnia pomnik Stojący niedaleko obozu Sumter, wzniesiony przez Zjednoczone córki Konfederacji. W innych miejscach pomniki upamiętniają zmarłych z obozu jenieckiego.