co my, w tej epoce, mamy wziąć z dualizmu ostrej pilności teraz? Dzisiaj jesteśmy pogrążeni w agonii wysoce zmiennych interwencji edukacyjnych i reform, które dobrze funkcjonują dla niektórych, ale są katastrofalne dla innych. Sugeruję, że musimy spojrzeć na krajobraz naszych podejść reform, czy to technologicznych, programowych, zarządzania, czy jakichkolwiek innych pomysłów, i być odpowiedzialnym za ich wyniki jako społeczności. Musimy zaakceptować fakt, że wiele z naszych reform jest przykładami nierówności, ponieważ nie działają one prawie tak dobrze dla wszystkich, jak dyktowałyby nasze aspiracje. Bez przyjęcia odpowiedzialności za wszystkich, jesteśmy winni mylić działanie z działaniem. Dr King wezwał do działania, a nie zwykłej aktywności. Jest to zasadnicza dwoistość wezwania do przyjęcia ostrej pilności obecnego; że musimy działać z należytą starannością, ale także z rozwagą i powagą celu właściwego dla znaczącego działania.
często zdarza się, że najlepiej zaplanowane interwencje zawodzą, jeśli chodzi o najbardziej poszkodowanych. Na przykład, jak Jane Margolis (i inni przed nią), starkly wskazuje w swojej książce „Stuck in the Shallow End”, odkąd potężne komputery pojawiły się w szkołach, szkoły uprzywilejowane wykorzystują je do kierowania dzieci do kreatywnych i ekscytujących zajęć, podczas gdy dzieci w mniej uprzywilejowanych szkołach są kierowane do rutynowych i odrętwiałych powtarzalnych czynności. W innych przypadkach widzimy, że gdy obiecujące programy, takie jak Reading Recovery, idą na skalę, głęboka zmienność jest wynikiem wyjątkowej obietnicy. W wielu szkołach programy regeneracji czytania znacznie pomogły czytelnikom w poprawie, podczas gdy w innych szkołach dzieci nie doświadczyły zauważalnych korzyści.
dwoistość pilności doktora Kinga powinna zmusić nas do dwóch zrozumień. Po pierwsze, powinniśmy przyjąć tożsamość tego, co Fundacja Gates nazywa ” niecierpliwymi optymistami.”Powinniśmy domagać się nowych innowacji, które zwiększają szanse życiowe i wierzyć, że takie innowacje mają moc poprawy szans życiowych dla wszystkich dzieci, w niekorzystnej sytuacji i w niekorzystnej sytuacji, na początku życia i przez cały okres ich życia. Aby zaspokoić nasz optymizm, powinniśmy domagać się jak najszybszego wprowadzenia tych innowacji w życie i dostarczenia im obiecujących dowodów. Powinniśmy ponosić bezkompromisową odpowiedzialność za poczynione obecnie postępy.
po drugie, jednocześnie, że jesteśmy niecierpliwymi optymistami, nie powinniśmy być samozadowolonymi optymistami. Powinniśmy unikać gratulowania sobie, że nie robimy nic więcej niż zabezpieczenie weksla. Za wszelką cenę musimy unikać zadowolenia z siebie, że czynienie dobrych uczynków jest wystarczająco dobre; że jeśli po prostu utrzymamy kurs z innowacją, w końcu wydarzy się cud i wszyscy ludzie, zwłaszcza najbardziej poszkodowani, będą dobrze obsługiwani. Występuje zmienność wydajności. To, co działa dobrze dla niektórych, nie przyniesie, bez zdyscyplinowanego wysiłku, trwałej poprawy szans życiowych wielu innych. Kiedy reformy takie jak interwencje informatyczne zawodzą, jak Margolis zwrócił naszą uwagę, aby poprawić życie edukacyjne osób w niekorzystnej sytuacji, musimy dążyć do nieustannego zaangażowania w zrozumienie, dlaczego i uczenie się, jak poprawić wyniki w oparciu o to zrozumienie.
tutaj w Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching przyjęliśmy ciągłe doskonalenie. Takie podejście pomogło nam zrozumieć dwoistość ostrej pilności, jaką jest teraz. Ciągłe doskonalenie pomogło nam nauczyć się, jak być zdyscyplinowanym i rygorystycznym optymistą. Kiedy okaże się, że obiecująca interwencja, taka jak nasz program Math Pathways, może potroić wydajność tradycyjnych metod, aby pomóc 50 procent uczniów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji matematycznej w osiągnięciu kredytu matematycznego w college ’ u w ciągu jednego roku akademickiego (podczas gdy business-as-usual osiąga około 15 procent sukcesu), skłania nas do pytania: „jak możemy go poprawić, aby pomóc pozostałym 50 procentom, którzy nie osiągnęli kredytu matematycznego w college’ u?- Nie gratulujemy sobie tej obietnicy. Nie pozwalamy sobie na bycie samozadowolonymi optymistami. Zachowując się w ten sposób, mamy nadzieję, że urzeczywistnimy obie części dualizmu jako istotną komplementarność.
dualizm doktora Kinga przypomina nam, że musimy żyć po obu stronach linii. Musimy domagać się wyników już teraz. Ale musimy również wymagać, aby nasze innowacje były solidne, ponieważ doskonale sprawdzają się we wszystkich kontekstach i dla wszystkich uczniów. Jako społeczność edukacyjna powinniśmy odczuwać wspólną pilność z desperacją rodzica czwartoklasisty, który nie czyta. Jeśli będziemy żyć Dr. King ’ s fierce pilne teraz, będziemy mieć trochę pocieszenia wiedząc, że nasza interwencja whiz-bang działa dobrze dla niektórych. Będziemy radować się tylko wtedy, gdy nasze interwencje whiz-bang będą działać dla wszystkich.