Nanyehi / Nancy Ward: Cherokee Woman
z angielskiego przedstawienia Nanyehi, One Who Goes About, nazwanego na cześć mitologicznego ludu duchów, Nanyehi była główną postacią Cherokee z południowej granicy, która stała się niemal legendarną osobą ze względu na jej queenly maniery i stanowczą osobowość. W młodości Nanyehi miała przydomek Tsistunagiska, Dzika Róża, od delikatnej faktury jej skóry, która była porównywana do płatków róży.
Nanyehi (nan yay hee) urodziła się w potężnej rodzinie wilczego klanu około 1738 roku w Chota, niedaleko Fort Loudon we wschodnim Tennessee. Jej ojcem był Fivekiller, Czirokesko-Delaware, a matką oswojona Jelenia, siostra wodza Attakullakulli. Dzieciństwo Nanyehi było nieustannym terrorem, ponieważ wojny z europejskimi osadnikami i innymi plemionami oznaczały, że żaden dzień nie minął bez groźby przemocy.
było wiele różnych konfliktów. Plemiona indiańskie często walczyły ze sobą, jak to miało miejsce w całej swojej historii. Ponadto Francja i Anglia walczyły ze sobą o kontrolę nad Ameryką Północną w wojnie francusko-indyjskiej (1754-1763).
Nanyehi poślubiła Kingfishera, Czirokeza z klanu jeleni, z którym miała dwoje dzieci, Fivekillera i Catherine. Kiedy dzieci były małe, Nanyehi musiała żyć jak wiele innych czirokeskich kobiet-opiekując się własnym małym ogrodem, pracując na polach społeczności, przygotowując jedzenie dla swojej rodziny i uczestnicząc w życiu na wsi.
życie Nanyehi zmieniło się dramatycznie, gdy dołączyła do Kingfisher w partii wojennej, aby walczyć z Indianami Creek w Georgii. W potyczce z potokami w bitwie pod Taliwa w 1755 roku, Nanyehi pomogła mężowi, żując ołowiane kule dla jego karabinu, aby uczynić je bardziej spiczastymi i śmiertelnymi.
kiedy wróg zabił jej męża, chwyciła jego muszkiet i zebrała Czirokeskich wojowników, prowadząc szarżę, która przyniosła zwycięstwo Czirokeskim, i otrzymała tytuł Ghighau (Ghee gah oo), ukochana kobieta. Ta potężna pozycja dała jej dożywotni głos na radach plemiennych, ponieważ Czirokezi wierzyli, że wielki duch może przemawiać przez ukochaną kobietę. Przewodniczyła Radzie kobiet, zasiadała w Radzie wodzów i miała pełną władzę nad więźniami.
pod koniec 1750 roku koloniści z Karoliny Południowej zbudowali Fort Loudon na ich zachodniej granicy, gdzie Cherokee i osadnicy handlowali i zaprzyjaźnili się. Kilka Czirokeskich kobiet poślubiło Euroamerykańskich osadników, w tym Nanyehi. Wyszła za mąż za Bryanta Warda, angielskiego handlarza, który przez kilka lat mieszkał wśród Czirokezów i urodziła z nim córkę. Nanyehi przyjęła imię Nancy Ward i nauczyła się angielskiego.
gdy Nanyehi zrozumiała więcej na temat Anglo-amerykańskich sposobów, doszła do przekonania, że najlepszym sposobem na przetrwanie Czirokezów jest współistnienie z nowymi osadnikami. Bryant Ward miał Europejską żonę w Południowej Karolinie. Po kilku latach powrócił, aby zamieszkać z nią i ich dziećmi, ale wizyty między Bryantem i Nancy trwały przez całe życie.
podczas negocjacji traktatowych z 1757 r. związanych z francuską & wojną indiańską przywódca Czirokezów Attakullakulla, wuj matki Nancy Ward, wyraził zdziwienie, że nie ma białych kobiet. „Skoro zarówno biały jak i czerwony narodził się z kobiety, „powiedział,” dlaczego biały człowiek nie przyjmuje kobiet do swoich rad?”
gdy coraz więcej osadników wkraczało na ziemie Czirokezów, różni wojownicy Czirokezów zwiększali ataki na nich. Większość Czirokezów była po stronie Brytyjczyków i chciała zabić kolonistów najeżdżających ich ziemie, ale Nanyehi pracował dla pokoju.
później, gdy amerykańscy koloniści walczyli z anglikami w rewolucji amerykańskiej (1775-1783), wielu Czirokezów faworyzowało Brytyjczyków, ale Nanyehi stanął po stronie kolonistów. W październiku 1776 roku pułkownik William Christian poprowadził 1800 żołnierzy przeciwko Czirokezom, niszcząc większość ich wiosek. Z szacunku dla Warda, zostawił jej wioskę w spokoju.
w 1781 ostrzegła osadników przed zbliżającym się atakiem Czirokezów i poprosiła o pokój, tym razem osobiście spotykając się z przywódcami. Jej ostrzeżenie nie zakończyło rozlewu krwi, ale powstrzymało ją i jej rodzinę od zostania więźniami, gdy cała jej wioska została schwytana.
w lipcu 1781 roku osadnicy nakazali Czirokezom zawarcie traktatu pokojowego i wybrali Warda do prowadzenia negocjacji. Ward powiedział w części swojego przemówienia:
wiecie, że kobiety są zawsze postrzegane jako nicość, ale my jesteśmy waszymi matkami, wy jesteście naszymi synami. Nasze wołanie jest wszystkim o pokój; niech trwa. Ten pokój musi trwać wiecznie. Niech będą nasi synowie waszych kobiet; niech będą wasi synowie nasi. Niech twoje kobiety usłyszą nasze słowa.”
po wysłuchaniu jej przemówienia komisarze zmienili swoje żądania, pozwalając Czirokezom zachować część swoich ziem. Obie frakcje kontynuowały negocjacje, ale zabójstwo wodza Czirokezów w 1788 roku zakończyło szanse na uczciwe negocjacje pokojowe. Czirokezi próbowali zasymilować się w to, co stawało się głównym nurtem społeczeństwa, ale nadal tracili coraz więcej ziemi na rzecz kolonistów.
gdy do wschodniego Tennessee przybywało coraz więcej osadników, Nanyehi musiała odczarować swoją wiarę w przyjaźń z białymi. W 1817 roku, w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat, Ward była zbyt słaba, aby uczestniczyć w zebraniu Rady, ale wysłała wiadomość do swojego ludu, który powiedział: „wasze matki i siostry proszą i błagają was, abyście nie rozstawali się z żadną Więcej z naszej ziemi. Mam wielu wnuków, których życzę im, aby dobrze radzili sobie na naszej ziemi.”
ale odrzucili jej radę i w ciągu kilku lat ona i wielu innych Czirokezów zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów. Czirokez stał się znacznie bardziej patriarchalny, a jej słowa nie miały tak dużej wagi. W 1819 r. ziemie, na których dorastała, zostały sprzedane, a ona została zmuszona do przeniesienia się.
jako starsza kobieta Ward zyskała przydomek Granny Ward za przyjmowanie i opiekę nad sierotami. Przez pozostałe lata życia prowadziła także zajazd dla podróżników.
Nanyehi / Nancy Ward, ostatnia ukochana kobieta Czirokezów, zmarła w 1822 roku.
w upper East Tennessee tuż po przełomie XX wieku James Abraham Walker, rzeźbiarz nagrobny w niepełnym wymiarze czasu, został przeniesiony przez legendę do produkcji posągu z szarego granitu. Ma pięć stóp wysokości i przedstawia Nancy Ward trzymającą w prawej ręce baranka, a w lewej tabliczkę z napisem Nancy Ward, Watauga, 1776, nawiązującą do pierwszej okazji, przy której ostrzegła pionierów przed zbliżającym się atakiem Czirokezów, ciągnących Kajak.
w tej wiosce jest indyjska kobieta o wielkim autorytecie i podążająca za nią, którą nazywają … ” wielką damą.”Jej dom jest bardzo duży i ma wiele pokoi. Reszta narodu przynosi jej prezenty i prezenty. Ma wiele indyjskich mężczyzn i kobiet w swojej służbie, a ci są jak kapłani i kapitanowie wśród nich.
~Hiszpański podróżnik Solis, 1767