Avalon Project – Japans-Amerikaanse Diplomatie – Verdrag van Kanagawa; Maart, 31, 1854

Japans-Amerikaanse Diplomatie – Verdrag van Kanagawa; Maart, 31, 1854

De Verenigde Staten van amerika en het keizerrijk van Japan, geleid door de wens om vast te stellen stevige, duurzame en oprechte vriendschap tussen de twee naties, vastbesloten zijn op te lossen, op een manier die duidelijk en positief door middel van een verdrag of een algemeen verdrag van vrede en vriendschap, de regels die zal in de toekomst elkaar kunnen worden waargenomen in de omgang van hun respectieve landen; waarvoor de President van de Verenigde Staten volledige bevoegdheden heeft verleend aan zijn commissaris, Matthew Calbraith Perry, speciale ambassadeur van de Verenigde Staten in Japan en de Augustus soeverein van Japan heeft soortgelijke volledige bevoegdheden gegeven aan zijn commissarissen, Hayashi-Daigaku-no-kami, Ido, Prins van Tsus-Sima; Izawa, Prins van Mmimasaki; en Udono, lid van de Raad van inkomsten.

en de genoemde commissarissen na uitwisseling van hun genoemde volledige bevoegdheden en naar behoren rekening gehouden met de gebouwen, hebben ingestemd met de volgende artikelen:

artikel I

er zal een volmaakte, permanente en universele vrede, en een oprechte en hartelijke vriendschap zijn tussen de Verenigde Staten Van Amerika enerzijds en tussen hun volk, respectvol (respectievelijk), zonder uitzondering van personen of plaatsen.

artikel II

de haven van Simoda, in het vorstendom Idzu en de haven van Hakodadi, in de gemeente Matsmai, worden door de Japanners verleend als havens voor de ontvangst van Amerikaanse schepen, waar deze kunnen worden bevoorraad met hout, water, voorraden en kolen, en andere artikelen die voor hun behoeften nodig zijn, voor zover de Japanners ze hebben. De tijd voor het openen van de eerst genoemde haven is onmiddellijk bij de ondertekening van dit Verdrag; de laatst genoemde haven moet onmiddellijk worden geopend na dezelfde dag in het volgende Japanse jaar. Noot: de Japanse functionarissen van de goederen die zij kunnen leveren, stellen een prijstarief vast, waarvan de betaling geschiedt in goud en in zilveren muntstukken. Wanneer schepen van de Verenigde Staten op de kust van Japan worden gegooid of gesloopt, zullen de Japanse schepen hen bijstaan en hun bemanning naar Simoda of Hakodadi brengen en hen overdragen aan hun landgenoten die hen zullen ontvangen. De artikelen die de schipbreukelingen bewaard hebben, zullen eveneens worden hersteld en de kosten die gemaakt zijn voor de redding en ondersteuning van Amerikanen en Japanners die op die manier op de kusten van een van beide naties geworpen kunnen worden, zullen niet worden terugbetaald.

Artikel IV

deze schipbreukelingen en andere burgers van de Verenigde Staten zijn vrij zoals in de andere landen en niet onderworpen aan opsluiting, maar vatbaar voor rechtvaardige wetten. Schipbreukelingen en andere burgers van de Verenigde Staten die tijdelijk te Simoda en Hakodadi wonen, zijn niet onderworpen aan de beperkingen en opsluiting die de Nederlanders en Chinezen te Nagasakil hebben, maar zijn te Simoda vrij om te gaan waar zij willen binnen de grenzen van zeven Japanse mijl van een klein eiland in de haven van Simoda, aangegeven op de bijgevoegde kaart; en zijn op dezelfde wijze vrij om te gaan waar zij willen te Hakodadi, binnen de grenzen die worden vastgesteld na de bezoek van het Amerikaanse eskader aan die plek.

Artikel VI

indien andere soorten goederen worden gezocht of andere handel welke dient te worden geregeld, wordt tussen de deeltjes zorgvuldig overleg gepleegd om deze zaken te regelen.

artikel VII

schepen van de Verenigde Staten die hun toevlucht nemen tot de voor hen openstaande havens, mogen gouden en zilveren munten en goederenvoorwerpen inruilen voor andere goederenvoorwerpen volgens de voorschriften die daartoe tijdelijk door de Japanse regering worden vastgesteld. Er is echter bepaald dat de schepen van de Verenigde Staten de goederen mogen meenemen die zij niet willen ruilen.

Artikel VIII

benodigd hout, water, kolen en goederen mogen uitsluitend worden aangekocht door de daartoe aangewezen Japanse functionarissen, en op geen enkele andere wijze.

Artikel IX

is overeengekomen, dat, indien op een toekomstige dag, de regering van Japan verleent om enige andere natie, of naties privileges en voordelen die niet hierin toegekend aan de Verenigde staten en de burgers, die dezelfde rechten en voordelen zullen worden verleend, ook aan de Verenigde Staten en de burgers daarvan, zonder enig overleg of vertraging.

artikel X

schepen van de Verenigde Staten mogen hun toevlucht nemen tot geen andere havens in Japan dan Simoda en Hakodadi, tenzij zij in nood verkeren of gedwongen worden door weersomstandigheden.

artikel XI

door de regering van de consuls of agenten van de Verenigde Staten worden benoemd om te allen tijde na het verstrijken van achttien maanden, te rekenen vanaf de datum van ondertekening van dit verdrag, te verblijven in Simoda, op voorwaarde dat een van beide regeringen een dergelijke regeling noodzakelijk acht. Dit Verdrag is, na te zijn gesloten en naar behoren te zijn ondertekend, verplicht en getrouw nageleefd door de Verenigde Staten van Amerika en Japan en door de burgers en onderdanen van elke respectieve bevoegdheid.; en het moet worden bekrachtigd en goedgekeurd door de President van de Verenigde Staten, door en met het advies en de instemming van de Senaat daarvan, en door de Augustus Soeverein van Japan, en de bekrachtiging zal worden uitgewisseld binnen achttien maanden na de datum van ondertekening derhalve, of eerder indien mogelijk. In het geloof, waarvan wij, de respectieve gevolmachtigden van de Verenigde Staten Van Amerika en het bovengenoemde Keizerrijk van Japan, deze geschenken hebben ondertekend en verzegeld.

gedaan te Kanagawa, de eenendertigste dag van Maart, in het jaar van onze Heer Jezus Christus duizend achthonderdvierenvijftig en van Kayei het zevende jaar, de derde maand en de derde dag.

You might also like

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.