the Current Literature on Bioabsorbable Stents: a Review

doel van de review: het doel van deze review is om de evolutie van de coronaire stent te onderzoeken, van de komst van kale metalen stents tot de nieuwste technologie van bioresorbable vascular scaffolds (BVS) die in bioresorbable stents worden gebruikt. Tot op heden zijn er tegenstrijdige gegevens over de veiligheid en werkzaamheid van BVS-stents, vooral in vergelijking met medicinale stents (DES) van de huidige generatie. Deze evaluatie zal betrekking hebben op de gegevens die bestaan met betrekking tot huidige BVS-stents, evenals de actieve klinische studies voor toekomstige iteraties van BVS. Recente bevindingen: de absorberende BVS, de meest verspreide stent van zijn klasse, werd beloofd de frequentie van stenttrombose en revascularisatie van het doelvat te verlagen. Verscheidene gerandomiseerde controlestudies, echter, vonden het tegenovergestelde waar, met absorberen BVS die hogere tarieven van trombose, doelvatrevascularisatie, en zelfs doelletsel myocardiale infarcten in vergelijking met huidige generatie DES aantonen. Deze gegevens zorgden ervoor dat het product uit alle markten werd gehaald, waardoor het veld onzeker was over de rol van BVS bij coronaire interventies. Coronaire stents zijn aanzienlijk geëvolueerd vanaf 1977, toen ze voor het eerst werden geïntroduceerd. De oorspronkelijke bare-metalen stent werd later uitgerust met een drug-eluting polymeer, om restenose en trombose in de tijd te voorkomen. Latere iteraties van de stent probeerden dat risico verder te beperken door het duurzame polymeer te vervangen door een polymeer dat bioresorbeerbaar is. De laatste stap in deze progressie was het creëren van een stent die volledig bioresorbeerbaar was, wat Abbott deed met de creatie van hun absorberende BVS-stent. Het product bleek echter slecht te presteren in vergelijking met de huidige generatie medicamenteuze stents, met verschillende studies die hoge percentages van stenttrombose (ST), late stenttrombose (LST), myocardinfarct met doellaesie en revascularisatie van het doelvat vertoonden. Observationele studies van BVS stents hebben verschillende mechanismen voorgesteld voor hun trombogeniciteit, waaronder hogere stent-strut profielen die leiden tot turbulente stroming, lage radiale sterkte die leidt tot strut verstoring, en een hogere neiging tot neoatherosclerose. Gezien het falen van de eerste generatie BVS stent, maar de aanhoudende wens voor volledig bioresorbeerbare steigers, hebben verschillende fabrikanten hun oplossingen met nieuwe stents voorgesteld. Totdat gegevens uit hun klinische studies naar voren komen, blijft het onduidelijk of volledig bioresorbeerbare stents een rol zullen spelen bij coronaire interventies.