Gardner ’ s Theory of Multiple Intelligences

Autor: Michele Marenus, opublikowano Czerwiec 09, 2020

teoria wielu inteligencji została po raz pierwszy zaproponowana przez Howarda Gardnera w jego książce „Frames of Mind” z 1983 roku, gdzie poszerza definicję inteligencji i zarysowuje kilka różnych rodzajów kompetencji intelektualnych.

Gardner opracował serię ośmiu kryteriów włączenia, oceniając każdą „kandydującą” inteligencję opartą na różnych dyscyplinach naukowych.

pisze, że wszyscy możemy mieć te inteligencje, ale nasz profil tych inteligencji może się różnić indywidualnie w zależności od genetyki lub doświadczenia.

Gardner definiuje inteligencję jako „potencjał biopsychologiczny do przetwarzania informacji, które mogą być aktywowane w środowisku kulturowym w celu rozwiązywania problemów lub tworzenia produktów, które mają wartość w kulturze” (Gardner, 2000, str. 28).

1 inteligencja językowa („Word smart”)

inteligencja językowa jest częścią teorii inteligencji wielorakiej Howarda Gardnera, która zajmuje się wrażliwością na język mówiony i pisany, umiejętnością uczenia się języków i umiejętnością używania języka do osiągania określonych celów.

osoby z inteligencją językową, takie jak William Szekspir i Oprah Winfrey, mają zdolność analizowania informacji i tworzenia produktów obejmujących język ustny i pisemny, takich jak przemówienia, książki i notatki.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować swoją inteligencją językową:

Prawnik

mówca / gospodarz

Autor

dziennikarz

kurator

2 inteligencja logiczno-matematyczna („inteligentna liczba/rozumowanie”)

inteligencja logiczno-matematyczna odnosi się do zdolności do logicznego analizowania problemów, przeprowadzania operacji matematycznych i naukowego badania problemów.

ludzie z inteligencją logiczno-matematyczną, tacy jak Albert Einstein i Bill Gates, mają zdolność do opracowywania równań i dowodów, wykonywania obliczeń i rozwiązywania abstrakcyjnych problemów.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować dzięki swojej inteligencji logiczno-matematycznej:

matematyk

księgowy

statystyk

Naukowiec

analityk komputerowy

3 inteligencja przestrzenna („picture smart”)

inteligencja przestrzenna ma potencjał rozpoznawania i manipulowania wzorami dużej przestrzeni (używanymi na przykład przez nawigatorów i pilotów), jak również wzorami bardziej ograniczonych obszarów, takich jak te ważne dla rzeźbiarzy, chirurgów, szachistów, grafików lub architektów.

ludzie z inteligencją przestrzenną, tacy jak Frank Lloyd Wright i Amelia Earhart, mają zdolność rozpoznawania i manipulowania wielkoskalowymi i drobnoziarnistymi obrazami przestrzennymi.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować dzięki swojej inteligencji przestrzennej:

Pilot

chirurg

Architekt

grafik

dekorator wnętrz

4 inteligencja kinestetyczna ciała („body smart”)

inteligencja kinestetyczna ciała to potencjał wykorzystania całego ciała lub części ciała (takich jak ręka lub usta) do rozwiązywania problemów lub do tworzenia produktów.

ludzie o inteligencji cielesno-kinestetycznej, tacy jak Michael Jordan i Simone Biles, mają zdolność używania własnego ciała do tworzenia produktów, wykonywania umiejętności lub rozwiązywania problemów poprzez zjednoczenie umysłu z ciałem.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery możesz zdominować swoją inteligencją cielesno-kinestetyczną:

tancerz

sportowiec

chirurg

Mechanik

Cieśla

Fizjoterapeuta

5 inteligencja Muzyczna („music smart”)

inteligencja Muzyczna odnosi się do umiejętności w wykonywaniu, kompozycji i docenianiu wzorców muzycznych.

ludzie o muzycznej inteligencji, tacy jak Beethoven i Ed Sheeran, mają zdolność rozpoznawania i tworzenia muzycznej wysokości, rytmu, barwy i tonu.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować swoją muzyczną inteligencją:

wokalista

kompozytor

DJ

muzyk

6 inteligencja interpersonalna („ludzie inteligentni”)

inteligencja interpersonalna to zdolność do zrozumienia intencji, motywacji i pragnień innych ludzi, a w konsekwencji do efektywnej pracy z innymi.

ludzie z inteligencją interpersonalną, tacy jak Mahatma Gandhi i Matka Teresa, mają zdolność rozpoznawania i rozumienia nastrojów, pragnień, motywacji i intencji innych ludzi.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować dzięki inteligencji interpersonalnej:

nauczyciel

psycholog

Menedżer

handlowcy

Public Relations

7 inteligencja Intrapersonalna („self smart”)

inteligencja Intrapersonalna to zdolność do zrozumienia siebie, posiadania skutecznego modelu pracy siebie-w tym własnych pragnień, lęków i zdolności—i skutecznego wykorzystywania takich informacji w regulowaniu własnego życia.

ludzie z inteligencją intrapersonalną, tacy jak Arystoteles i Maya Angelou, mają zdolność rozpoznawania i rozumienia własnych nastrojów, pragnień, motywacji i intencji.

ten rodzaj inteligencji może pomóc osobie zrozumieć, które cele życiowe są ważne i jak je osiągnąć.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować dzięki swojej inteligencji intrapersonalnej:

terapeuta

psycholog

Doradca

przedsiębiorca

Duchowieństwo

8 inteligencja naturalistyczna („Nature smart”)

inteligencja naturalistyczna obejmuje wiedzę w zakresie rozpoznawania i klasyfikacji licznych gatunków-flory i fauny-jego środowiska.

ludzie o inteligencji naturalistycznej, tacy jak Charles Darwin i Jane Goddall, mają zdolność identyfikowania i rozróżniania różnych rodzajów roślin, zwierząt i formacji pogodowych występujących w świecie przyrody.

potencjalne wybory Zawodowe

kariery, które możesz zdominować dzięki swojej inteligencji przyrodniczej:

Botanik

Biolog

astronom

meteorolog

geolog

krytyczna ocena

większość odporności na teorię wielu inteligencji pochodzi od psychologów poznawczych i psychometrów. Psychologowie poznawczy, tacy jak Waterhouse (2006), twierdzili, że nie ma empirycznych dowodów na zasadność teorii wielu inteligencji.

Psychometrycy lub psychologowie zajmujący się testowaniem twierdzą, że testy inteligencji wspierają koncepcję pojedynczej ogólnej inteligencji „g”, a nie ośmiu odrębnych kompetencji (Gottfredson, 2004). Inne badania twierdzą, że inteligencje Gardnera znajdują się na drugim lub trzecim miejscu współczynnika „g” (Visser, Ashton, & Vernon, 2006).

niektóre odpowiedzi na tę krytykę obejmują, że teoria wielu inteligencji nie kwestionuje istnienia czynnika „g”; proponuje, że jest on równy wraz z innymi inteligencjami. Wielu krytyków pomija kryteria włączenia określone przez Gardnera.

kryteria te są silnie poparte dowodami empirycznymi w psychologii, biologii, neuronauce, między innymi. Gardner przyznaje, że tradycyjni psychologowie byli ważni, krytykując brak definicji operacyjnych dla inteligencji, to znaczy, aby dowiedzieć się, jak zmierzyć i przetestować różne kompetencje (Davis et al., 2011).

Gardner był zaskoczony, że teoria wielu inteligencji jest najczęściej wykorzystywana w kontekstach edukacyjnych. Opracował tę teorię, aby rzucić wyzwanie psychologom akademickim, dlatego nie przedstawił wielu propozycji edukacyjnych. Z tego powodu nauczyciele i wychowawcy byli w stanie przyjąć teorię i zastosować ją według własnego uznania.

ponieważ zyskała popularność w tej dziedzinie, Gardner utrzymywał, że praktycy powinni określić najlepsze wykorzystanie teorii w klasach. Często odmawiał pomocy w opracowywaniu programów nauczania, które wykorzystują teorię wielu inteligencji, decydując się najwyżej na przekazywanie informacji zwrotnych (Gardner, 2011).

większość krytyki pochodzi od osób usuniętych z klasy, takich jak dziennikarze i naukowcy. Nauczyciele zazwyczaj nie są związani z tymi samymi standardami dowodów i mniej interesują się abstrakcyjnymi niespójnościami, co dało im swobodę stosowania ich z uczniami, a wyniki mówią same za siebie (Armstrong, 2019).

implikacje dla nauki

najważniejsze implikacje edukacyjne z teorii wielu inteligencji można podsumować poprzez indywiduację i pluralizację. Indywidualizacja zakłada, że ponieważ każda osoba różni się od drugiej, nie ma logicznego powodu, aby uczyć i oceniać uczniów identycznie.

indywidualna edukacja była zazwyczaj zarezerwowana dla zamożnych i innych, którzy mogli sobie pozwolić na zatrudnianie nauczycieli, aby zaspokoić indywidualne potrzeby uczniów.

technologia umożliwiła teraz większej liczbie osób dostęp do różnych nauk i ocen w zależności od ich potrzeb. Pluralizacja, idea, że tematy i umiejętności powinny być nauczane w więcej niż jeden sposób, aktywuje wiele inteligencji jednostki.

prezentowanie różnorodnych działań i podejść do uczenia się pomaga dotrzeć do wszystkich uczniów i zachęca ich do myślenia o przedmiotach z różnych perspektyw, pogłębiając ich wiedzę na ten temat (Gardner, 2011b).

powszechnym błędnym przekonaniem na temat teorii wielu inteligencji jest to, że jest ona synonimem stylów uczenia się. Firma Gardner twierdzi, że style uczenia się odnoszą się do sposobu, w jaki dana osoba najlepiej podchodzi do szeregu zadań i materiałów.

teoria wielu inteligencji stwierdza, że każdy ma wszystkie osiem inteligencji w różnym stopniu zaawansowania, a styl uczenia się jednostki nie jest związany z obszarami, w których są najbardziej inteligentni.

na przykład ktoś z inteligencją językową może niekoniecznie uczyć się najlepiej poprzez pisanie i czytanie. Klasyfikowanie uczniów tylko według ich stylów uczenia się lub inteligencji może ograniczyć ich potencjał uczenia się.

badania pokazują, że uczniowie są bardziej zaangażowani i uczą się najlepiej, gdy otrzymują różne sposoby wykazania swojej wiedzy i umiejętności, co również pomaga nauczycielom dokładniej ocenić uczenie się uczniów (Darling-Hammond, 2010).

APA Style References

Armstrong, T. (2009). Wiele inteligencji w klasie. Ascd.

Darling-Hammond, L. (2010). Liczy Się Wydajność: Systemy Oceny, Które Wspierają Naukę Wysokiej Jakości. Rady naczelnych szkół państwowych.

Edutopia. (2013, 8 marca). Multiple Intelligences: co mówią badania? https://www.edutopia.org/multiple-intelligences-research

Inteligencja w XXI wieku. Hachette Polska.

Frames of mind: the theory of multiple intelligences. Hachette Polska.

Gardner, H. (2011b). Teoria wielorakich inteligencji: jako psychologia, jako edukacja, jako nauki społeczne. Przemówienie wygłoszone na Uniwersytecie José Cela w październiku, 29, 2011.

Gottfredson, L. S. (2004). Szkoły i czynnik G. Kwartalnik Wilsona (1976-), 28(3), 35-45. Visser, B. A., Ashton, M. C., & Vernon, P. A. (2006). Beyond g: testowanie teorii wielu inteligencji. Wywiad, 34(5), 487-502. Waterhouse, L. (2006). Niewystarczające dowody na wielość inteligencji, efekt Mozarta i teorie inteligencji emocjonalnej. Psycholog edukacyjny, 41(4), 247-255.

zgłoś to ogłoszenie