Mark Twain

„nic”, odpowiedziała. „Wszystko inne jest nieostre, Wszystko inne jest wyimaginowane.

dałem jej wyimaginowany czek, a teraz pozywa mnie za pokaźne dolary. Wygląda niezgodnie. – Christian Science

kreacjonizm

fragmenty z pamiętników Adama i Ewy z humorem opowiadały o przygodach pierwszych ludzi w Ogrodzie Eden/Parku Niagara Falls. Adam pisze o Ewie: „nic jej nie zadowala, tylko demonstracja; niesprawdzone teorie nie są w jej linii i nie będzie ich miała.”Adam wspomina, że Ewa uważa, że myszołów miał żyć na zbutwiałym ciele” i że ślubuje ” zbadać, dlaczego zwierzęta zwane lwami i tygrysami żyją na trawie i kwiatach, kiedy, jak mówi, rodzaj zębów, które noszą, wskazywałby, że były przeznaczone do zjadania się nawzajem.”

w artykule z 1903 roku zatytułowanym ” czy świat został stworzony dla człowieka?”Twain twierdzi, że tak nie było.

Cytaty kreacji

ESP

Twain był zwolennikiem telepatii. W swoim eseju Mental Telegraphy Again, Twain opisał kilka swoich doświadczeń, które jego zdaniem wspierały istnienie ESP.

Homeopatia

niektórzy homeopatycy twierdzą, że Twain był zwolennikiem homeopatii i przytaczają cytat: „wprowadzenie homeopatii zmusiło starego lekarza szkolnego do zamieszania i nauczenia się czegoś o racjonalnej naturze na temat swojej działalności. Możesz szczerze czuć się wdzięczny, że homeopatia przetrwała próby allopatyków, aby ją zniszczyć.”

cytat pochodzi z jego eseju majestatyczna Literacka skamielina, która jest o staroświeckich formach znachorstwa, a to w kontekście:

Aqua Limacum. A gdy się rozpalą, zrób dziurę w środku ognia, włóż ślimaki i rozrzuć więcej ognia między nimi, i pozwól im się smażyć, aż wydadzą hałas; potem wyjmij je, a nożem i grubą szmatką, zbierz i wytrzyj całą zieloną pianę.: Następnie rozbij je, pociski i wszystko, w Kamiennej moździerzu. Weź też ćwiartkę robaków ziemnych, i czyść je solą, nurkując razy. Następnie weź dwie garści Angeliki i połóż je na dnie destylatu; następnie połóż dwie garści glistnika; następnie ćwiartkę kwiatów rozmarynu; potem dwie garści niedźwiedzia i Agrimony; potem kozieradka; potem Turmerick; z każdej uncji: Czerwony dok-korzeń, Kora Berberysów, szczaw drzewny, Betony, z każdej dwóch garści.- Następnie połóż ślimaki i robaki na wierzchu ziół; a następnie dwie garści gęsiego łajna i dwie garści owczego łajna. Następnie umieścić w trzech galonów mocnego Ale, i umieścić garnek, gdzie masz na myśli, aby podpalić pod nim: niech stać całą noc, lub dłużej; rano umieścić w trzech uncji goździków dobrze ubitych, i niewielką ilość szafranu, suche do proszku; następnie sześć uncji wiórów Hartshorn, które muszą być na górze. Zamocować na głowicy i chłodziarce i destylować zgodnie z art.

tam. Książka nie mówi, czy to wszystko jest jedna dawka, czy masz prawo podzielić go i wziąć drugą szansę na to, w przypadku, gdy żyjesz. Ponadto książka wydaje się nie precyzować, na jaką dolegliwość była; ale to nie ma znaczenia, bo oczywiście, że wyjdzie na dochodzenie.

patrząc dalej, stwierdzam, że to potężne nostrum jest „dobre dla podnoszenia wzdęcia w żołądku”—czyli z żołądka, bez wątpienia. Wygląda więc na to, że kiedy nasi przodkowie połknęli westchnienie, opróżnili ściek w gardle, aby go wydalić. To jest jak usuwanie kapitanów z serów za pomocą artylerii.

kiedy zastanowisz się, że twój własny ojciec musiał przyjmować takie leki, jak wyżej, i że będziesz je zażywał do dnia dzisiejszego, ale za wprowadzenie homeopatii, która zmusiła starego lekarza do poruszenia się i nauczenia się czegoś o racjonalnej naturze jego działalności, możesz szczerze czuć się wdzięczny, że homeopatia przetrwała próby allopatyków, aby ją zniszczyć, nawet jeśli możesz nigdy nie zatrudnić żadnego lekarza poza allopatystą za życia.

innymi słowy, mówi, że na szczęście homeopatia popchnęła medycynę do ewolucji poza środki tradycyjnej medycyny – co nie jest tym samym, co stwierdzenie, że homeopatia sama w sobie jest dobra.

esej zawiera również ten interesujący fragment o ostatnich postępach nauki (a w szczególności medycyny):

gdybym musiał odgadnąć od ręki, bez zmowy z wyższymi umysłami, co jest dolną przyczyną niesamowitego materialnego i intelektualnego postępu ostatnich pięćdziesięciu lat, powinienem zgadnąć, że to nowo narodzone i wcześniej nieistniejące usposobienie ludzi wierzyło, że nowa idea może mieć wartość. Dominujący ton starych książek dotyczących nowych idei jest czasem podejrzliwością i niepokojem, a innym razem pogardą. Natomiast nasz dzień jest obojętny na stare idee, a nawet uważa, że ich wiek sprawia, że ich wartość jest wątpliwa, ale skacze na nową ideę z entuzjazmem i wielką nadzieją—nadzieją, która jest wysoka, ponieważ nie była przyzwyczajona do rozczarowania.
tak ostatnio jest ta zmiana ze Zmierzchu z trzech czy czterech tysięcy lat na błysk i blask Dnia Otwartego, w którym wszedłem, a jednak nie jestem stary. Nic nie jest dziś takie, jak wtedy, gdy byłem jeżowcem; ale kiedy byłem jeżowcem, nic nie różniło się znacznie od tego, co zawsze było na tym świecie. Weźmy na przykład jeden szczegół-medycynę. Galen mógł przyjść do mojej sali chorych w każdej chwili podczas moich pierwszych siedmiu lat-mam na myśli każdy dzień, w którym nie było pogody na ryby i nie było innego wyboru niż szkoła lub choroba—i mógł tam usiąść i stanąć na straży mojego lekarza bez zadawania pytania. Wodził wokoło wśród pustyni kubków, butelek i fiolek na stole i półkach i nie ominął smrodu, który go radował dwa tysiące lat wcześniej, ani nie odkrył takiego, który był z późniejszej daty. Zbadałby mnie i napotkał tylko jedno rozczarowanie – byłem już ślinotok; chciałbym go tam mieć; bo zawsze byłem ślinotok, kalomel był taki tani. Wyciągał wtedy lancet, ale ja miałem go znowu; nasz lekarz rodzinny nie pozwalał na gromadzenie się krwi w organizmie. Mógł jednak wziąć wózek i chochlę, i załadować mnie starymi znajomymi dawkami, które spadły od Adama do jego czasu i mojego; i mógł wyjść z taczką, zebrać chwasty i podroby, i zbudować jeszcze więcej, podczas gdy inni zajmowali się swoją pracą. A gdyby nasz wielebny doktor przyszedł i go tam znalazł, byłby głupi z podziwem, i schodziłby i go wielbił. Natomiast gdyby Galen pojawił się wśród nas dzisiaj, nie mógłby znieść żadnej straży ciała; nie wzbudziłby żadnego trwogi; powiedziano by mu, że jest tylnym numerem i zdziwiłoby go, gdyby zobaczył, że ten fakt liczony jest przeciwko niemu, a nie na jego korzyść. Nie znałby naszych leków, nie znałby naszej praktyki, a za pierwszym razem, gdy próbował przedstawić swoje własne, powiesiliśmy go.

Antyimperializm

Twain zdecydowanie sprzeciwiał się udziałowi USA w wojnie hiszpańsko-amerykańskiej i wojnie filipińsko-amerykańskiej, która nastąpiła, gdy Filipińczycy zbuntowali się przeciwko przejęciu przez USA ich kraju po jego „wyzwoleniu.”Był członkiem amerykańskiej ligi Antyimperialistycznej. Niektóre z jego antywojennych pism pozostały niepublikowane aż do jego śmierci z powodu kontrowersji. Przykład jego krytyki imperializmu amerykańskiego w odniesieniu do wojny filipińsko-amerykańskiej można zobaczyć poniżej, w którym porównuje ją do „wyprawy rabunkowej”:

napisał wtedy krótką historię o nazwie „Modlitwa wojenna”, która ostro krytykowała chrześcijan, którzy wspierali wojny w sposób, w jaki Twain uważał za rażącą sprzeczność z ich własnymi rzekomymi zasadami (takimi jak złota reguła). W tym, po Kazaniu, w którym Pastor chwali trwającą w tym czasie wojnę i wzywa młodych mężczyzn do udziału, do kościoła wchodzi anioł w postaci starca. Mówi im, że Bóg odpowie na ich modlitwę, ale tak naprawdę nie rozumieją jej całej wagi. Anioł mówi, że kiedy modlą się o zwycięstwo, modlą się o obrażenia i śmierć wrogich żołnierzy, wraz z dewastacją ich bliskich. Jeśli naprawdę nadal tego chcą, Anioł mówi, aby się pomodlić. Odrzucają go, gdy wychodzi, myśląc, że jest po prostu szalonym człowiekiem.

najwyraźniej Twain dobrze by się dogadał z Dubyą, nie sądzisz?

anty-Stratfordianizm

podobnie jak niektórzy publiczni intelektualiści z XIX wieku i późniejszych epok, Mark Twain wierzył w powszechnie zdyskredytowane bzdury, że William Szekspir ze Stratford nad Avonem w rzeczywistości nie napisał żadnej z przypisywanych mu dzieł. To oczywiście kompletna bzdura, ale niestety wielu wariatów, którzy wierzą w podobne bzdury, lubi go cytować. Teraz jest tylko jedno pytanie: Jak taki pół-piśmienny południowiec, jak Samuel Langhorne Clemens, którego przedsięwzięcia biznesowe zakończyły się katastrofą, mógł napisać wyszukane dzieła Marka Twaina z ich egzotycznymi lokalizacjami, ich sympatycznym portretem czarnych ludzi i rdzennych Amerykanów oraz kilkoma rzeczami, o których Samuel Langhorne Clemens nie mógł wiedzieć?

krytyka religii

pod koniec swojego życia Twain coraz bardziej krytykował wiarę w bogów, chrześcijaństwo i religię. Napisał np.:

ten tekst pochodzi z jego książki tajemniczy nieznajomy—co prawda jest to powiedziane przez Szatana (który jest postacią w historii). W innej książce pisze o człowieku, który próbuje być „jak Bóg”, zadając ludziom wszelkiego rodzaju obrażenia, choroby i nieszczęścia. Uważał wiarę „wierząc w to, co wiesz, nie jest takie”, ogólnie pogardzając religią jako siłą negatywną.

• pełne teksty prac Marka Twaina w domenie publicznej w projekcie Gutenberg
• pozytywnego ateizmu duża lista cytatów Marka Twaina, pozytywnego ateizmu

Przypisy