bronnen zoeken: “Closed-end leasing – – nieuws * kranten * boeken * scholar * JSTOR (oktober 2016) (Lees hoe en wanneer u dit sjabloonbericht kunt verwijderen)
Closed-end leasing is een contractgebaseerd systeem dat wordt beheerst door de wet in de VS en Canada. Het staat een persoon het gebruik van onroerend goed voor een bepaalde termijn, en het recht om dat onroerend goed te kopen voor de overeengekomen restwaarde wanneer de termijn afloopt.
Closed-end Huurovereenkomsten worden zo genoemd omdat zij een vaste looptijd hebben en de verhuurder en de huurder in de huurovereenkomst overeenkomen wat de restwaarde van het verhuurde goed zal zijn. In de meeste gevallen (met name bij leaseovereenkomsten voor Kleine auto ‘ s) heeft de huurder de mogelijkheid om het onroerend goed tegen de overeengekomen restwaarde aan het einde van de leasetermijn te kopen. Closed-end lease-overeenkomsten worden niet gebruikt voor onroerend goed dat in waarde toeneemt.
in de meeste gevallen, wanneer een closed-end huurovereenkomst wordt aangegaan, is de verhuurder nog geen eigenaar van het verhuurde onroerend goed. In plaats daarvan stemt de verhuurder ermee in om het onroerend goed voor een bepaald bedrag (de “gekapitaliseerde kosten”) te kopen bij een derde partij, zoals een autohandelaar. De lessee zal vaak verplicht zijn om geld vooraf aan te bieden als een compensatie tegen de gekapitaliseerde kosten (Dit wordt de “gekapitaliseerde kostenreductie” genoemd, hoewel het soms ten onrechte wordt aangeduid als een “aanbetaling”). Het verschil tussen de (aangepaste) gekapitaliseerde kostprijs en de restwaarde is de afschrijvingscomponent van de leasekosten. Naast de afschrijving moet de huurder ook de kosten van de huurder betalen voor de financiering van de aankoop van het voertuig, die “huur” wordt genoemd; de huur omvat ook de winst van de huurder.
de totale leasekosten kunnen ofwel in één keer worden betaald, ofwel over de looptijd van de leasekosten worden afgeschreven met periodieke (meestal maandelijkse) betalingen.
Closed-end lease-overeenkomsten bepalen in het algemeen dat de huurder verantwoordelijk is voor de verzekering van het onroerend goed, voor het onderhoud ervan in overeenstemming met de vereisten van de verhuurder, en voor het betalen van alle belastingen of licentievergoedingen die van de verhuurder als eigenaar van een record kunnen worden geheven. Leaseovereenkomsten voor motorvoertuigen omvatten in het algemeen een bepaling voor het bepalen van de hoeveelheid “overtollige slijtage” (of “slijtage en gebruik”) aan het einde van de leasetermijn, waarvoor de lessee verantwoordelijk is bij de terugzending van het voertuig.Sinds het midden van de jaren tachtig zijn Closed-end huurovereenkomsten in Noord-Amerika zeer populair geworden bij automobielkopers. in de meeste staten staat het de verhuurders toe wettelijke verantwoordelijkheid voor de handelingen van hun huurders te vermijden, wat het voor autofabrikanten praktisch maakt om huurovereenkomsten rechtstreeks aan consumenten aan te bieden zonder bang te zijn voor “diepe zakken” aansprakelijkheid voor verwondingen als gevolg van een ongeval. In de lidstaten waar een gebruiksbelasting op voertuigen wordt geheven, hoeven de huurders alleen belasting te betalen over het bedrag van hun leasebetaling, niet over de volledige waarde van hun voertuig op het moment van aankoop. Tot slot, en vooral, omdat huurders alleen betalen voor afschrijvingen en financiering, en niet de volledige retailkosten van het voertuig, kunnen de betalingen aanzienlijk lager zijn dan bij op leningen gebaseerde financiering. Dit stelt consumenten in staat om aanzienlijk verkorten hun aankoop cyclus, het verhogen van de verkoop van nieuwe voertuigen, die de autofabrikanten reden geeft om te benadrukken leasing programma ‘ s in hun marketing.
Closed-end lease-overeenkomsten zijn niet altijd de beste keuze voor consumenten. De financieringsmaatschappijen die consumentenhuurcontracten voor auto ‘ s aanbieden, eisen vaak dat huurders duurdere verzekeringspolissen aanhouden dan anders nodig zou zijn. Autofabrikanten vaak bekijken leasing als een verkoop tool, en kunstmatig opblazen van de lease-end restwaarde; dit kan maken de uitoefening van de aankoop optie aan het einde van een lease duurder dan gewoon de financiering van het voertuig op de langere termijn in de eerste instantie. Ten slotte is vanwege de toegenomen financiële risico ‘ s die de lessor loopt, doorgaans een hogere kredietkwaliteit vereist om een leaseovereenkomst aan te gaan dan om een voertuig te kopen.