het goede nieuws van Psalm 46 is in wezen hetzelfde als dat van de psalm van vorige week — zie Psalm 91: 9-16, eenentwintigste zondag na Pinksteren) – dat wil zeggen, God is “met ons.”
deze boodschap wordt versterkt door het refrein van Psalm 46 (vers 7, 11), en het is de centrale belofte in de goddelijke toespraak die Psalm 91 besluit (zie “met hen” in vers 15). Dus, Psalm 46, Zoals Psalm 91, wordt vaak aangeduid als een psalm van vertrouwen.
vanwege Gods krachtige en beschermende aanwezigheid, “zullen we niet vrezen “(vers 2); en dit is dezelfde boodschap in 91:5, “gij zult niet vrezen” (zie ook 23:4, een andere Psalm van vertrouwen). Kortom, God kan worden vertrouwd; of om de woordenschat van de psalmist te gebruiken, God is ” onze toevlucht “(vers 1), dat is het sleutelwoord in Psalm 91 (zie vers 2, 4, 9; de NRSV” toevlucht ” in 46:7, 11 vertegenwoordigt een ander maar synoniem Hebreeuws woord).Hoewel de Psalmen 46 en 91 in verschillende opzichten op elkaar lijken, wordt de zekerheid op een andere manier geuit in Psalm 46, vooral in de verzen 4-6, waar de directe focus ligt op Jeruzalem, “de stad van God” (vers 4). Het centrale kenmerk van Jeruzalem was de berg Sion, de locatie van de tempel, “de heilige woning van de Allerhoogste” (vers 4).
dus, naast een psalm van vertrouwen, is Psalm 46 ook opgenomen onder de liederen van Sion (zie Psalmen 48, 76, 84, 87, 122, 132). Jeruzalem en de tempel, hoewel het specifieke plaatsen waren, fungeerden ook symbolisch als zichtbare tekenen van Gods aanwezigheid en macht. Om Jeruzalem te bezoeken, om de tempel binnen te gaan, moest in contact worden gebracht met God en met Gods aanspraak op de hele wereld. Kortom, Psalm 46 en de andere liederen van Sion zijn uiteindelijk verkondiging van Gods universele Heerschappij.
deze conclusie wordt versterkt door de plaatsing van Psalm 46. De volgorde van Psalmen 46-48 betekent dat twee liederen van Sion Psalm 47 omringen, een expliciete proclamatie van Gods wereldomvattende koningschap (zie vooral vers 2, 6-8). Deze regeling is vrijwel zeker opzettelijk, en het stolt de symbolische betekenis van Sion als getuige van Gods universele soevereiniteit. Omdat God de wereld en al haar volkeren opeist, kan God worden vertrouwd als een krachtige, beschermende aanwezigheid.
zoals het geval is met psalmen 23 en 91, is de belofte van Gods beschermende aanwezigheid geen garantie voor een gemakkelijk, zorgeloos bestaan. Integendeel, de belofte van God-met-ons komt in het midden van “de donkerste vallei” (23:4) en wanneer de psalmist “in moeilijkheden” (91:15).
deze situaties zijn zeker erg genoeg, maar de situaties beschreven in Psalm 46 zijn nog erger. In vers 1-3 wordt de hele aarde bedreigd als “de bergen schudden in het hart van de zee” (vers 2), waardoor “haar wateren brullen en schuimen” (vers 3). We kunnen ons een rampzalige tsunami voorstellen, maar de dreiging is nog groter dan dit. Omdat de bergen begrepen werden als de fundamenten of pilaren die de hemel omhoog hielden en het droge land verankerden, vertegenwoordigt het schudden van de bergen de ondergang van de schepping (zie Psalm 82:5). Zelfs te midden van een alomtegenwoordige kosmische dreiging, “zullen wij niet vrezen” (vers 2).
de situatie in de verzen 4-6 is even verontrustend. Het Hebreeuwse werkwoord dat vertaald wordt met “schudden” wordt herhaald in vers 5-6 om de dreiging van instabiliteit te benadrukken (zie “bewogen” in vers 5 en “wankelen” in vers 6); en ” brullen “in vers 3 herhaalt zich als” rumoer ” in vers 6. De crisis in deze sectie is politiek, waarbij “Naties” en “koninkrijken” betrokken zijn (vers 6); en wij hedendaagse mensen kunnen denken aan wat vaak wordt aangeduid als “de terroristische dreiging.”
maar in het midden van de onrust biedt God een punt van stabiliteit dat” niet bewogen zal worden ” (vers 5; Zie Psalmen 93:1; 96:10). De herhaling van” hulp ” (vers 1, 5) versterkt deze conclusie. Temidden van de dreiging van internationale en zelfs kosmische chaos, is Gods aanwezigheid de ware bron van “hulp” die de belofte biedt om zonder angst te kunnen leven.
de belofte komt op het juiste moment! Talloze strategen en politici zoeken verkiezing en macht juist door te spelen op wat gewoonlijk “de politiek van angst” wordt genoemd.”We moeten de terroristen niet laten winnen, zeggen ze, en dat betekent dat we onszelf en onze bondgenoten moeten bewapenen om geweld met meer geweld te bestrijden. De impliciete, en vaak expliciete aanname, is dat ” God aan onze kant staat.”
maar Psalm 46 belooft de VS niet dat God aan onze kant staat.”Integendeel, het belooft dat God is” met ons.”En in tegenstelling tot wat we vaak denken of wordt verteld, betekent dit niet onszelf bewapenen, maar onszelf ontwapenen. Het verrassende karakter van deze conclusie wordt vastgelegd in de schijnbaar satirische strategie in verzen 8-10.
Gods “verwoestingen”, zo blijkt, betekenen niets minder dan de vernietiging van de werktuigen van de oorlog, en inderdaad, de afschaffing van de oorlog zelf (zie Jesaja 2:2-4; Micha 4:1-3). Het volgen van dit verbazingwekkende stukje informatie is een zeer expliciete uitnodiging die vaak verkeerd wordt begrepen: “wees stil en weet dat Ik God ben!”(vers 10). Het is geen uitnodiging tot rustige meditatie of een trager tempo van het leven. Integendeel, het is een klaroen oproep aan de naties van de wereld voor een universeel staakt-het-vuren; en het zou beter worden vertaald als ” Stop het!”of meer parafrasisch,” laat je wapens vallen!”
weten dat God “met ons” is, betekent niet de moed om oorlog te voeren, maar de moed om vrede te voeren! Om zeker te zijn, vrede voeren zal een “gevecht” zijn in een wereld die schijnbaar gefascineerd is door geweld en oorlogvoering. Maar het is in de “strijd” voor de vrede dat we trouw kunnen beweren dat God “met ons” is (of zelfs oprecht kunnen zeggen dat “God aan onze kant staat”).Psalm 46 is geschikt voor Reformatiezondag vanwege Maarten Luther ‘ s blijvende metrische parafrase: “A Mighty Fortress is Our God.”Luther vond in Psalm 46 de inspiratie, moed en energie om krachten te weerstaan die onweerstaanbaar leken; en zijn vastberaden standpunt veranderde de kerk en veranderde de wereld. De nee-zeggers van vandaag vertellen ons dat wereldvrede niet mogelijk is, en dat het zelfs naïef is om de mogelijkheid voor te stellen.Maar Psalm 46 is precies Gods visie op een wereld in vrede. Dus, de psalmist en Luther samen herinneren ons eraan dat alle dingen mogelijk zijn met God!