“de re” en “de dicto” zijn gebruikt om een groot aantal verschillende, zij het onderling samenhangende, onderscheidingen te etiketteren. “De dicto” betekent “van of betreffende een dictum”, dat wil zeggen iets met een representatieve inhoud, zoals een zin, verklaring of voorstel. ‘De re ‘betekent’van, of betreffende, een ding’. Een de dicto-geloof is bijvoorbeeld een geloof dat een drager van representatieve inhoud waar is, terwijl een de re-geloof een geloof is met betrekking tot iets, dat het een bepaalde eigenschap heeft.
overweeg het volgende voorbeeld:
-
John gelooft dat zijn buurman een boeddhist is.
deze uitspraak is dubbelzinnig. De dicto uitgelegd, is het waar in de volgende omstandigheid. John heeft nooit contact gehad met zijn buurman. Niettemin gelooft Johannes dat zijn buurman een boeddhist moet zijn. Op deze de dicto manier wordt in de verklaring niet aan Johannes een geloof toegeschreven dat specifiek over een bepaald individu gaat. In tegenstelling, opgevat de re, het attribuut aan Johannes een geloof dat gaat over een bepaald individu. Bijvoorbeeld, opgevat de re, de verklaring is waar in de volgende omstandigheden. John ontmoet zijn buurman, Fred, op een feestje zonder te beseffen dat Fred zijn buurman is. Op basis van zijn gesprek met Fred gaat John ervan uit dat hij een boeddhist is over het individu dat in feite zijn buurman is.