Relational leadership is een relatief nieuwe term in de leiderschapsliteratuur, en daarom staat de betekenis ervan open voor interpretatie. In dit artikel beschrijf ik twee perspectieven van relationeel leiderschap: een entiteit perspectief dat zich richt op het identificeren van attributen van individuen als ze zich bezighouden met interpersoonlijke relaties, en een relationeel perspectief dat leiderschap ziet als een proces van sociale constructie waardoor bepaalde inzichten van leiderschap tot stand komen en geprivilegieerde ontologie krijgen. Deze benaderingen kunnen elkaar aanvullen, maar hun implicaties voor studie en praktijk zijn heel verschillend. Na onderzoek van leiderschapsonderzoek met betrekking tot deze twee perspectieven bied ik relationele Leiderschapstheorie (RLT) aan als een overkoepelend kader voor de studie van leiderschap als een sociaal beïnvloedingsproces waardoor opkomende coördinatie (bijv. evoluerende sociale orde) en verandering (bijv. nieuwe benaderingen, waarden, attitudes, gedrag, ideologieën) worden geconstrueerd en geproduceerd. Dit raamwerk behandelt relaties zowel als een resultaat van onderzoek (bijvoorbeeld, hoe worden leiderschapsrelaties geproduceerd?) en een context voor actie (bijvoorbeeld hoe draagt relationele dynamiek bij aan structurering?). RLT put uit zowel entiteit als relationele ontologieën en methodologieën om de relationele dynamiek van leiderschap en organisatie beter te verkennen.