de meeste Amerikanen hebben nog nooit gehoord van Jim Elliot, de jonge man die als missionaris stierf in de jungle van Ecuador op 8 januari 1956. Veel evangelische christenen hebben, en als iets van een held voor zijn offer om het geloof te nemen aan de Indianen in de jungle van Ecuador. Wat hij en zijn vier metgezellen deden, hun leven geven om Christus te brengen waar hij niet gepredikt was, lijkt volkomen krankzinnig voor de moderne secularist. Omdat dit leven alles is wat ze hebben, en omdat we niet echt kunnen weten dat het niet zo is, moeten we alles doen wat we kunnen om alle risico ‘ s te voorkomen, en er elke laatste seconde uit te persen die we kunnen. Als christenen zou deze secularistische mentaliteit voor ons een anathema moeten zijn, maar dat is het maar al te vaak niet. de alom doordringende invloed van de secularistische cultuur maakt ons al te gemakkelijk tot secularisten, maar dat hoeft niet.Dit beroemde citaat uit een van Elliot ‘ s dagboeken is de enige juiste benadering van leven en dood voor de christen. We kunnen dit leven niet houden. We kunnen het eeuwige leven in Christus niet verliezen. Dus we zijn niet gek om deze op te geven. Ik kan me niet verhouden tot een Jim Elliot omdat hij een man was die een absolutistische kijk op dingen had. Zoals de meeste mensen, ben ik vrij gebonden aan deze wereld, dit leven, en verafschuw het om het op te geven. Dus terwijl ik over zulke gedachten piekte, preekte onze pastor op zondag, Dustyn Eudaly, de perfecte preek voor deze blogpost. Ik hou ervan als dat gebeurt! Hij predikte over 1 Korintiërs 7:29-31 (hoogtepunten om zijn punt te maken):
29 wat ik bedoel, broeders en zusters, is dat de tijd kort is. Van nu af aan zouden zij, die vrouwen hebben, leven, alsof zij dat niet doen; 30 zij, die treuren, alsof zij dat niet deden; zij, die gelukkig zijn, alsof zij dat niet waren; zij, die iets kopen, alsof het hun niet was om te houden; 31 Zij, die de dingen der wereld gebruiken, alsof zij niet in hen verdiept waren. Want deze wereld in zijn huidige vorm gaat voorbij.
Dustyn gebruikte een zin die beschrijft hoe we over ons leven moeten denken: “a pilgrim theology.”Verschillende definities van Pelgrim vangen onze sterfelijke verblijf op deze aarde als volgelingen van Christus: een persoon die reist, vooral een lange afstand, naar een heilige plaats als een daad van religieuze devotie. Een andere is misschien nog beter: een reiziger of zwerver, vooral in een vreemde plaats. De apostel Petrus legt onze relatie met deze gevallen wereld goed uit: we zijn vreemdelingen, eigenlijk, iemand die dicht bij anderen woont als tijdelijke bewoner, dat wil zeggen, in een specifieke omgeving als een niet-burger met beperkte rechten (identificatie). We zijn ook vreemdelingen (een variant op hetzelfde Griekse woord voor buitenlanders), wat betekent dat deze wereld niet ons thuis is. Oh, maar hoe we het behandelen alsof het zo is!
het is niet gemakkelijk om niet de deze-wereld mentaliteit Effect ons. Het is subtiel, maar toch duidelijk. De vermaningen van Paulus hierboven vertellen ons hoe we weten dat we erin worden gezogen (christenen in de eerste eeuw bezweken eraan, dus we kunnen het niet allemaal aan de seculiere cultuur geven; het is gewoon moeilijker vandaag). Ik heb een zin geleerd van Tim Killer, ik denk dat ik terugga naar C. S. Lewis, die afgoderij behandelt goede dingen alsof ze ultieme dingen zijn. Wat Paulus zegt, hoe moeilijk het ook is om het uit te leven, is dat het huwelijk, of verdriet, geluk, of bezittingen, of wat dan ook in deze wereld niet onze bron van vervulling, hoop, Of ultieme voldoening moet zijn.Wanneer we in de val van deze wereld vallen, is dat precies wat deze dingen voor ons worden, en ze zullen nooit leveren! Ooit.
ik leerde van een Latijnse zin onlangs dat we er goed aan doen om voor ons te houden als we worstelen om het leven “alsof ze niet” christelijke leven: Memento Mori. Het betekent: “onthoud dat je moet sterven.”Ik vond de link voor de zin op een website genaamd de Daily Stoic. Stoïcisme is niet het antwoord. Zo ‘ n mentaliteit is hooploos. Onze hoop is de opstanding van de doden tot het eeuwige leven in het paradijs met de auteur van het leven zelf! Hij stond op uit de dood zodat we een leven kunnen leiden met dingen alsof ze dat niet waren. Alleen in zo ‘ n leven is ware vrijheid te vinden.